Złociec, motyl z podrzędu sówek, z rodz. literówek, błyszczka jarzynówka (fig.).
Złocieć, połyskiwać, jak złoto.
Złocień, roślina ozdobna z rodziny złożonych, jastruń, złotokwiat, chryzantema (fig.).
Złocik, pieniądz złoty.
Złocisto, przysł., z połyskiem złota.
Złocistość, połysk złoty.
Złocisty, zawierający złoto, pełen złota, szczerozłoty; wyzłacany, pozłacany; połyskujący, jak złoto, lśniący złotem.
Złociuchny, miłej barwy złotej; mój z.! = mój kochany!, mój drogi!, mój miły!
Złocony, powleczony złotem, wyzłacany.
Złoczynnica, kobieta, zło czyniąca, zbrodniarka.
Złoczynność, skłonność do czynienia złego.
Złoczynny, czyniący zło.
Złoczyńca, człowiek, czyniący zło; zbrodniarz, łotr, nikczemnik.
Złoczyńczy, Złoczyński, odnoszący ś. do złoczyńcy, właściwy złoczyńcy.
Złoczyństwo, zły uczynek grzech, zbrodnia, występek; zbior., złoczyńcy, zbrodniarze.
Złoć, roślinka z rodziny liljowatych, pospolita na suchych łąkach i miejscach skalistych, śniedek (fig.).
Złodziej, człowiek, zajmujący ś. kradzieżą, który kradnie cudze mienie; złoczyńca, łotr, nikczemnik, szubienicznik, wisielec; z. u świecy łojowej = upalona część knota; na z-u czapka gore = winowajca boi ś. ujawnienia i kary; lepszy mądry z., niż głupi włodarz = mniejszą szkodę czyni; przyjaciele z-e czasu = kradną go, zabierają niepotrzebnie; dzień Pański przyjdzie, jako z. = nagle, niespodzianie.
Złodziejczyk, mały, młody złodziej.
Złodziejka, kobieta, trudniąca ś. kradzieżą; nikczemnica, łajdaczka.
Złodziejski, odnoszący ś. do złodzieja, właściwy złodziejowi.
Złodziejsko, przysł., w sposób właściwy złodziejom, tak jak czynią złodzieje, po złodziejsku.
Złodziejstwo, kradzież, rzemiosło złodziejskie; łajdactwo, postępek nikczemny, podłość.
Złoić, powalać łojem; obić kogo kijem, wytuzować go, wytatarować mu skórę.
Złom, duży kawał odłamany czego, odłam, blok; kawał skały; legowisko niedźwiedzia.
Złomać, Złomić, złamać.
Złomek — p. Złamek.
Złomignat — p. Kastet.
Złomikamień — p. Łomikamień.
Złomisty, Złomny, ulegający złamaniu, mogący być złamanym, kruchy.
Złomiślub, ten, kto łamie ślub, wiarołomca, krzywoprzysięzca; złamanie ślubu, wiarołomstwo, krzywoprzysięstwo.
Złomotać (się), złamać (ś.), połamać (ś.) z hałasem, z łomotem.
Złomówca, człowiek, źle mówiący o innych, potwarca, oszczerca.
Złomyślny, myślący źle, mający złe zamysły.
Złopłodny, płodzący złe rzeczy, pociągający za sobą klęski, nieprzyjemności.
Złorzeczenie, rzecz. od Złorzeczyć; wyrażenie życzenia czego złego, przekleństwo, wymysł.
