Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/586

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Zdeklarowany, który powziął stanowczy zamiar, zdecydowany; skończony, zupełny.

Zdeklasować, zmusić kogo do zejścia z wyższych klas Społecznych do niższych.

Zdekompletować, nadwerężyć komplet czego, biorąc jakąś część jego.

Zdekoncertować, pozbawić nagle zwykłej przytomności umysłu, onieśmielić, zmieszać, zawstydzić; zbić kogo z pantałyku; z. ś., zmieszać ś., zawstydzić ś., siracić przytomność umysłu.

Zdekonfiturować (się), zawstydzić (ś.).

Zdemaskować, zerwać maskę; przen., odsłonić czyjeś skryte zamiary; zrzucić z siebie maskę; zdradzić ś., ukazać ś. w prawdziwym świetle.

Zdemobilizować, rozpuścić do domów armję zmobilizowaną.

Zdemokratyzować (się), uczynić (ś.) demokratycznym.

Zdemolować, zniszczyć do szczętu, zrujnować, zrównać z ziemią.

Zdemonstrować, ukazać naocznie, zrobić doświadczenie publiczne.

Zdemontować, rozebrać maszynę na części, czyniąc ją w ten sposób niezdatną do użytku; uszkodzić działo.

Zdemoralizować, zepsuć czyjeś dobre obyczaje, podkopać czyjąś cnotę, zgorszyć, sprowadzić z drogi moralności; z. ś., zepsuć ś., zejść z drogi moralności, zgorszyć ś.

Zdenerwować, rozdraźnić, podniecić czyjeś nerwy; z. ś., dostać rozstroju nerwowego, rozdraźnić ś.

Zdepansować się, wydać na co dużo pieniędzy, zrobić duży wydatek.

Zdeplasować, przenieść winne miejsce.

Zdeponować, złożyć komu coś kosztownego do przechowania.

Zdepopularyzować, uczynić kogo niepopularnym, pozbawić go wziętości; z. ś., stracić wziętość, stać ś. niepopularnym.

Zdeptać, depcąc zgnieść, zmiąć, podeptać; z. dużo ziemi = przejść.

Zderutować, sprowadzić z drogi, wprowadzić w błąd; zbić z terminu, popsuć komu szyki.

Zderzać, dok. Zderzyć; uderzając, zbijać w kupę, uderzać jedno o drugie; z. ś., zbijać ś. w kupę uderzeniem; uderzać ś. jedno o drugie.

Zderzak, przyrząd, wstrzymujący a. łagodzący zderzenie, bufor.

Zdesperować o kim, o czym, zwątpić o kim, o czym, stracić nadzieję co do czego, zrozpaczyć, oddać ś. rozpaczy, nie wiedzieć, jak postąpić z rozpaczy.

Zdesperowany, który zdesperował, stracił nadzieję, zwątpił, zgryziony, zmartwiony.

Zdestylować, przeprowadzić destylację, oczyścić.

Zdeszarżować, wystrzelić dla pozbycia ś. naboju.

Zdetonować, zepsuć instrument, że nie wydaje właściwego tonu; zmieszać, zbić z terminu; z. ś., zmieszać ś., stracić pewność siebie, panowanie nad sobą.

Zdetronizować, strącić kogo z tronu, pozbawić go tronu, odjąć mu władzę monarszą.

Zdewastować, spustoszyć, zniszczyć.

Zdezarmować (się), rozzbroić (ś.).

Zdezelować (się), uczynić (ś.) luźnym, zepsuć (ś.), zniszczyć (ś.).

Zdezorganizować, zmieszać, wprowadzić bezład; nieporządek, rozprzężenie; zepsuć coś zorganizowanego; z. ś., zostać zdezorganizowanym.

Zdezynfekować (się), oczyścić (ś.) ze szkodliwych wyziewów i materji zaraźliwych, odkazić, odwietrzyć.

Zdębić, uczynić mocnym, sztywnym, jak dąb.