Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/582

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Zbrojowy, odnoszący ś. do zbroi, orężny.

Zbronnie, Zbronno, przysł., nie wolno, z zakazem, ze wzbronieniem; buntowniczo.

Zbronny, wzbroniony, zabroniony, zakazany; buntowniczy.

Zbronować, ściągnąć, wyrównać rolę broną.

Zbrój, Zbrójka, zbroja.

Zbróździć, pokryć brózdami, poorać w brózdy; pomarszczyć, pofałdować; wykroczyć, zbłądzić, zgrzeszyć, nie wykonać czego, zaszkodzić, przeszkodzić.

Zbruczyćp. Zbrudzić.

Zbrudzić, Zbrukać, uczynić brudnym, zawalać, powalać, pobrudzić.

Zbrukaćp. Zbrudzić.

Zbrunacić, Zbrunatnić, uczynić brunatnym.

Zbruździćp. Zbróździć.

Zbrykać, Zbryknąć, znarowić: z. konia; z. ś., znarowić ś., rozhukać ś.; przen., rozbestwić ś., rozpuścić ś.

Zbryzgać (się), pobryzgać (ś.), zabryzgać (ś.), pochlapać (ś.), opryskać (ś.).

Zbrzechać, skłamać bezczelnie, zełgać.

Zbrzeżny, położony z brzegu, pobrzeżny, nadbrzeżny, brzeżny, skrajny, zewnętrzny.

Zbrzydnąć, stać ś. brzydkim, stać ś. wstrętnym, obrzydliwym, godnym pogardy: życie mu z-dło; stać ś. niemiłym przez nadmierne użycie, przez ciągłe zawody; znudzić ś., obrzydnąć.

Zbrzydzić, uczynić obrzydłym, obmierzłym, zohydzić, obrzydzić.

Zbuchać, wybić kogo kijami, porządnie wybatożyć; chwycić co, ukraść.

Zbucić się, stać ś. butnym.

Zbudować, skończyć budowanie czego, postawić budynek; złożyć z poszczególnych części nadając przez to kształt pewien; przen. ugruntować, zasadzać; przen., poprawić kogo pod względem moralnym, ucząc go, upominając, dając dobry przykład; nic nie z-ł = nie zrobił, nie wytworzył; nie odrazu Kraków z-ano = nie można wszystkiego zrobić odrazu; z. ś., być zbudowanym; przen., podnieść ś. pod względem moralnym wskutek nauki, upominania, dobrego przykładu i t. p.

Zbudowany, którego zbudowano; człowiek dobrze z. = wysoki, tęgi, barczysty a. kształtny.

Zbudziciel, człowiek, który budzi a. zbudził.

Zbudzić (się), obudzić (ś.), przebudzić (ś.) ze snu; przen., wyrwać z nieczynności, z apatji, przestać marzyć, pobudzić do czynu, podniecić.

Zbujać się, rozbujać ś., rozhukać ś

Zbujały, Zbujany, rozbujały; wybujały, rozhukany.

Zbuk, jajko zepsute, cuchnące.

Zbukły, o jajach: zepsuty, cuchnący.

Zbun, duży, amerykański ptak błotny, z rzędu kaczkowatych, z rodziny tejże nazwy, z cienkim rogiem na głowie (fig).

Zbuntować, pobudzić, podmówić do buntu, podburzyć; z. ś., podnieść bunt, wzburzyć ś., stać ś. nieposłusznym, nie słuchać kogo.

Zburczyć, zrobić wymówkę, sfukać, złajać, zwymyślać.

Zburkować, zabrukować.

Zburzka, burza; zaburzenie, bunt.

Zburzyciel, człowiek, który co zburzył, burzyciel, niszczyciel.

Zburzyć, wzburzyć, podburzyć, zbuntować; rozwalić, obalić, zniszczyć, zrujnować; z. czyjeś twier-