nabawiać wstydu, okrywać wstydem, niesławą, sromać, wstydzić, detonować; robić coś lepiej, niż ktoś inny; z. ś., okrywać ś. wstydem, wstydzić ś.
Zawstydziciel, ten, który zawstydza a. zawstydził.
Zawstydzić — p. nied. Zawstydzać.
Zawsze, przysł., przez wszystek czas, w każdej porze, ciągle, wciąż, bez ustanku, nieustannie, oddawna, bez przerwy.
Zawściąg, zawściągnięcie, zawściąganie.
Zawściągacz, Zawścięgacz, ten, który zawściąga.
Zawściągać, dok. Zawściągnąć; ściągnąwszy, zatrzymywać, zahamowywać, zatrzymywać, zatamowywać; przen., wstrzymywać, powściągać.
Zawściągnąć — p. nied. Zawściągać.
Zawściec ś. — p. Zawścieknąć ś.
Zawściekły, ogarnięty wściekłością, wściekle zawzięty.
Zawścieknąć się, Zawściec się, wściec ś.
Zawściubiać, dok. Zawściubić; wścibiając zatykać.
Zawtórować, Zawtórzyć, odezwać ś. wtórem, zacząć towarzyszyć, akompaniować; powtórzyć.
Zawtórzyć p. Zawtórować.
Zawyć, zacząć wyć, odezwać ś. wyciem; przen., zacząć głośno płakać a. krzyczeć. zaszlochać.
Zawyrokować, wydać wyrok, zadekretować; wydać swój sąd, opinję o czym, zadecydować.
Zawzdy — p. Zawżdy.
Zawziąć, zawrzeć: z. z kim przyjaźń, przymierze; wszcząć, zacząć, rozpocząć: z. wojnę; otrzymać skąd; z. ś., zacząć ś., rozpocząć ś., wszcząć ś., wziąć początek; zagęścić ś., zakrzewić ś.; z. ś. na co, uwziąć ś., usadzić ś., powziąć stanowczo decyzję co do czego, postanowić sobie dopiąć czego mimo wszelkich przeszkód; z. ś. na kogo, rozwścieczyć ś. na kogo, przejąć ś. uczuciem nienawiści, zemsty względem kogo.
Zawziątek, początek, zaród, zarodek; zaczęte przedsięwzięcie, zawód, zachód, związek, zadatek.
Zawzięcie, przysł., z zawziętością, uporczywie, namiętnie, z zapałem.
Zawziętość, zawzięcie ś. na co, uporczywe usadzenie ś.; usilne staranie ś. dopięcia czego; nienawiść namiętna i uparta przeciw komu, chęć zaszkodzenia mu, zmuszenia go do czego; zaciętość, zajadłość, zażartość.
Zawzięty, który ś. zawziął na co, uporczywie dążący do czego; zacięty, uporczywy; przejęty namiętną nienawiścią względem kogo; zajadły, zażarty.
Zawżdy, Zawzdy, Zawdy, przysł., zawsze.
Zazdrosny, pełen zazdrości, zawistny.
Zazdrostka, zasłonka u okna (fig).
Zazdrościć, być pełnym zazdrości względem kogo a. czego.
Zazdrość, uczucie nieprzyjazne względem kogoś, komu ś. lepiej powodzi, zawiść; uczucie obawy u posiadającego, by mu nie odebrano tego, co posiada: z. małżeńska = podejrzywanie o uczucie względem kogo innego.
Zazdrośliwiec — p. Zazdrośnik.
Zazdrośnica, Zazdrośniczka, forma ż. od Zazdrośnik.
Zazdrośnie, przysł., z zazdrością, zawistnie.
Zazdrośnik, człowiek pełen zazdrości, zawistnik.
Zazdrowiec, puhar, z którego pije ś. za zdrowie czyje.
Zazdrowny, płyn, trunek, który ś. pije za zdrowie czyje.
