żart. ty bąku, raku z.! = ty malcze!, smarkaczu nieznośny!; rzecz., potępieniec, niegodziwiec.
Zatradować, zająć dobra dłużnika na mocy wyroku sądowego.
Zatrata, strata, stracenie, zgubienie; zatracenie, zagłada, zniszczenie, zaguba; potępienie.
Zatratny, przynoszący zatratę, zgubny; mogący być zatraconym.
Zatratować kogo, co; obalić koniem, zdeptać kopytami i kołami stratować; z. ś. (o koniu), skaleczyć ś. w nogę, zastrychować ś.
Zatrawa, zatrawianie, zatrawienie.
Zatrawiać, dok. Zatrawić; zaszczuwać psami, podżegać je; dawać psom pożreć, rozszarpać; trawić, przetrawiać.
Zatrawić — p. nied. Zatrawiać.
Zatrawiec, gatunek chrząszcza, pokrewny chrabąszczowi majowemu (fig.).
Zatrąbić, zagrać na trąbie, dać sygnał trąbą.
Zatrącać, dok. Zatrącić; trącając zaciskać, zapychać; z. kogo, zadawać komu razy; z. czym, nieco trącić czym, cuchnąć, oddawać czym; napić ś. jakiego trunku i zjeść co przytym; z. czego, zarywać czego, zakrawać na co; z. o co; potrącać o co w rozmowie, napomykać o czym.
Zatrąciciel, ten, który zatrąca.
Zatrefiać, dok. Zatrefić; trefić, fryzować, przyczesywać; z. ś., układać, czesać, fryzować włosy.
Zatrefniać, dok. Zatrefnić; u Żydów: uczynić trefnym, nie dopełnić przepisów religijnych co do jedzenia.
Zatrefnisiować, Zatrefnować, zażartować, zadrwić, zabłaznować, zakpić złośliwie.
Zatrefnować — p. Zatrefnisiować.
Zatrelować, zacząć trelować; odezwać ś. trelem.
Zatretować — p. Zatratować.
Zatręt, u konia: zadarcie a. odłupanie cząstki kopyta z obrazą korony.
Zatrętwiać — p. Zadrętwiać.
Zatrętwieć — p. Zadrętwieć.
Zatroczyć, Zatrokować, przywiązać trokami, utroczyć, przytroczyć.
Zatroskać, Zatroszczyć, przejąć troskami, zasmucić, zaniepokoić, zatrwożyć; z. ś., wpaść w troski, zakłopotać ś., zatrwożyć ś., zasmucić ś.
Zatrucie, rzecz. od Zatruć; zaprawienie trucizną, zabicie trucizną. otrucie
Zatruć p. nied. Zatruwać.
Zatrudniać, dok. Zatrudnić; utrudniać, trudniejszym czynić; z. kogo, zajmować go pracą, dawać mu zajęcie, zatrudnienie; uprzykrzać ś. komu, zajmować mu czas; kłopotać, ambarasować kogo; męczyć, fatygować kogo, co; z. czas = zajmować, zabierać; z. ś., trudnić ś., zajmować ś. czym; fatygować ś., mordować ś., męczyć ś. czym.
Zatrudniciel, ten, który daje innym zajęcie; ten, który mnoży trudności.
Zatrudnić — p. nied. Zatrudniać.
Zatrudnienie, rzecz. od Zatrudnić; praca, robota, zajęcie, trud; fach, rzemiosło, profesja; ambaras, kłopot, troska.
Zatrudniony, zajęty jakimś zatrudnieniem, pracą, kłopotem; zajęty, zaprzątniony przeszkodą.
Zatrukać, zacząć trukać.
Zatruty, trucizną zaprawiony; życie z-e = pełne goryczy.
Zatruwać, dok. Zatruć; trucizną zaprawiać; napuszczać trucizną: z. ząb; zabijać za pomocą trucizny, truć; z. zgryzotą, troską, goryczą = napełniać, przepełniać; z. komuś życie = przepełniać goryczą, troską, zgryzotą.
