Zapaśnictwo, wchodzenie w zapasy; nauka zapaśnicza, ćwiczenie zapaśnicze, fechtunek, gimnastyka; pojedynek, walka pojedynkowa; przen., spór, polemika, dyskusja.
Zapaśniczo, przysł., sposobem zapaśników.
Zapaśniczy, dotyczący zapaśnika a. zapaśnictwa.
Zapaśniczyć, uczestniczyć w zapasach.
Zapaśnik, człowiek, idący z kimś w zapasy, zmagający ś. z kim, walczący z kim; atleta cyrkowy, siłacz, gladjator; przen., współzawodnik, rywal, przeciwnik.
Zapaśno, przysł., z zapasem.
Zapaśny, mający zapas czego, zaopatrzony, zaprowjantowany w co; będący w zapasie, odwodowy, rezerwowy; dotyczący zapasów, walki, zapaśniczy.
Zapata, hiszp., zwyczaj kładzenia dzieciom i służbie w dzień św. Mikołaja w trzewiki podarunków; uroczystość na cześć jakiej dostojnej osoby.
Zapatrywać się, dok. Zapatrzyć ś. na kogo, na co; patrzeć pilnie, z uwagą, wzrok wlepiać w kogo, w co; przen., brać sobie kogo, co za wzór, za ideał, starać ś. naśladować kogo co.
Zapatrywanie się, sposób patrzenia na rzeczy, pogląd, mniemanie.
Zapatrzyć się — p. nied. Zapatrywać ś.; patrząc na co z zajęciem, zapomnieć o wszystkim; o brzemiennych: patrząc powziąć wrażenia, którego ślady pozostają na płodzie.
uapatynować, pokryć patyną, zakitować, zalutować.
Zapazucha, pazucha, zanadrze.
Zapchać — p. nied. Zapychać.
Zapełniacz, ten, który co zapełnia.
Zapełniać, dok. Zapełnić; zbierać tyle, aby było pełno, napełniając, zajmować całe miejsce; gromadzić, zbierać; kompletować.
Zapełnić p. nied. Zapełniać.
Zapełzać, Zapełznąć, pełznąc, dostawać ś. do jakiego miejsca, załazić, zaczołgać ś.
Zaperceptować, zapisać do księgi przychodowej.
Zaperzać, dozwalać rozrość ś. zbytnio perzowi na polu, na łące; wprawiać w zły humor, w gniew; złościć; z. ś., zarastać perzem; unosić ś. gniewem, czerwienić ś. z gniewu.
Zaperzony, pełen perzu; rozzłoszczony, rozgniewany, zaczerwieniony z gniewu.
Zaperzyć — p. nied. Zaperzać.
Zapewne, przysł., zaiste, zaprawdę, bez wątpienia, niezawodnie; jak ś. zdaje, podobno, może.
Zapewniać, dok. Zapewnić kogo o czym; czynić, że kto nie wątpi o czym, upewniać kogo co do czego; zaręczać, gwarantować komu co; z. ś. o kim, o czym, przestawać wątpić o kim, o czym, nabierać pewności o kim, o czym, być bezpiecznym.
Zapewniciel, człowiek, który co zapewnia.
Zapewnić – p. nied. Zapewniać.
Zapewnienie, upewnienie, zaręczenie, gwarancja; z. ś.; upewnienie ś., nabranie pewności, zabezpieczenie ś.
Zapęd, zapędzenie ś., rozpęd, rozmach, zamach; gwałtowne uniesienie, gwałtowność, zapał, popęd, namiętność; polot, szybki postęp.
Zapędliwie, przysł., z zapędem, gwałtownie.
Zapędliwy, czyniący co z zapędem, chętny, gwałtowny, namiętny, zapalny.
Zapędzać, dok. Zapędzić; zaganiać, zmuszać do udania ś., odstąpienia dokąd, zaparowywać; z.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/521
Ta strona została przepisana.
