Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/420

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

przed kim = zwierzyć mu swe tajemnice.

Wyspowy, dotyczący wyspy.

Wysrebrzać, dok. Wysrebrzyć; posrebrzać w środku a. na całej powierzchni, zużywać na posrebrzanie; oświecać, oblewać jasnym blaskiem, jakby srebrem; w. ś., być wysrebrzanym; przen., nabierać blasku, t. j. być oblanym blaskiem jakby srebrnym.

Wyssaćp. nied. Wysysać.

Wystaćp. nied. Wystawać; w. ś., nastać ś. do woli, zmęczyć ś. długim staniem; o płynach: stojąc, sklarować ś., odbyć fermentację: o wrzodach: uformować ś.

Wystały, który ś. wystał; o owocach: dojrzały; o płynach: sklarowany przez spokojne pozostawienie w jednym miejscu, nie świeżo zrobiony, sfermentowany należycie; o władzach umysłowych i wieku ludzkim: dojrzały, ukształcony, ustatkowany; o wrzodzie: uformowany należycie.

Wystarać się o co, staraniem uzyskać, otrzymać co.

Wystarczać, dok. Wystarczyć; być w takiej ilości, że więcej nie trzeba, że można zaspokoić wszelkie potrzeby i nie czuje ś. braku; w. komu, czemu = mieć dość siły, by coś wykonać, wydoływać czemu; w-czy tego = będzie dosyć, starczy; nie w. = będzie za mało; w. na co = tak wydawać, by nie zabrakło, tak łożyć, by na wszystko stawało; w. komu czego = dostarczać w ilości dostatecznej.

Wystarczyć p. nied. Wystarczać.

Wystarzały, który przestarzał ś.; nie używany już dziś, przestarzały, wyszły z użycia: wyraz w. = archaizm; który przez czas nabrał pewnych przymiotów dodatnich: wino w-e = wytrawne, wystałe.

Wystarzeć (się), zestarzeć ś., osłabnąć przez starość; nabrać z czasem pewnych dodatnich przymiotów.

Wystawa, wystawienie, plac, otwarte miejsce, gdzie co wystawiają: w. w lesie = miejsce w lesie a. pod lasem, przeznaczone na skład drzewa; zgromadzenie dzieł sztuki, okazów naukowych, prób przemysłu w jednym miejscu dla oglądania ich przez publiczność: w. krajowa, powszechna, w. dzieł sztuki, obrazów, w. przemysłowa, hygieniczna, rolnicza, w. starożytności, etnograficzna, sportowa i t. p.; część budynku, wysunięta ku przodowi, ganek, przedsień, daszek wysunięty i t. p.; pochyłość stoku górskiego; w. u sukni = wyłoga, wyłożenie, zwłaszcza futrzane; przepych, pompa, parada, zbytek, okazałość, wysadzanie ś.; w. towarów = wystawianie, wywieszanie ich na widok publiczny; w. sklepowa = różne towary, rozłożone w oknie dla oglądania przez publiczność i zachęcanie jej do kupna; stać komu na w-ie = stać przed kim na widoku, być przedmiotem drwin, szyderstwa; w. sztuki teatralnej = wystawianie jej w teatrze i wszystko, co do tego należy: kostjumy, dekoracje, rekwizyty, maszynerja teatralna, wyreżyserowanie i t. p.

Wystawać, dok. Wystać; stać gdzie do pewnego terminu, do pewnego czasu, pędzić czas na staniu; pozostawać w pewnym miejscu, mimo przeszkód, mimo oporu, trwać na staniu; długo, cierpliwie stać, pozostawać w jakim miejscu; otrzymywać, wynajdywać co dzięki staniu; wysuwać ś., wytykać ś., wychodzić na zewnątrz, wyłaniać ś.; w. ś., stojąc na miejscu, nie poruszając ś., wypoczywać należycie; męczyć ś.,