Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/407

czanym; wyrastać; rzucać ś., puszczać ś. pędem w pewnym kierunku, udawać ś. w skok.

 Wypuszczka, gałąź boczna, z pnia wyrosła, wyrostek.

 Wypuścić — p. nied. Wypuszczać.

 Wypychacz, człowiek, zajmujący ś. wypychaniem zwierząt i ptaków.

 Wypychać, dok. Wypchać, Wypchnąć; pchając, wyciskać, usuwać, wyrzucać, wytrącać na zewnątrz; gwałtem usuwać, papełniać wnętrze czego czym; w. zwierzęta, ptaki.

 Wypylać, dok. Wypylić; oczyszczać z pyłu, okurzać.

 Wypyt, wypytywanie, wybadywanie.

 Wypytacz, ten, co wypytuje, indagator, egzaminator; szpieg, wywiadowca.

 Wypytać — p. nied. Wypytywać.

 Wypytlować, pytlując oczyścić; przen., pośpiesznie wygadać, wypowiedzieć co, wytrzepać.

 Wypytywacz, człowiek, który wypytuje, bada kogo; człowiek, który wywiaduje ś. o czym.

 Wypytywać, dok. Wypytać; zadawać pytanie w celu dowiedzenia ś. czego, wybadywać co.

 Wyrabiacz, człowiek, który co wyrabia.

 Wyrabiać, dok. Wyrobić; pracą wytwarzać jakiś przedmiot z surowego materjału, fabrykować, robić z czego co; wykończać, wypracowywać jakiś przedmiot starannie; w. z kim, z czym, robić, co ś. komu podoba, dopuszczać ś. względem kogo, czego, wszelkich nadużyć, dokazywać; psocić, broić, dziwne rzeczy wytwarzać, płatać figle, figlować; zyskiwać coś robotą, zarabiać na co pracą; w. żywność; spłacać pracą zaciągnięte zobowiązanie pieniężne, np. dług, zaliczkę i t. p.; pracą, usilnością, zabiegami, kosztami uzyskiwać co sobie a. komu; wypotrzebowywać na robotę, zużywać przy pracy; psuć częściowo, osłabiać, nadwątlać, nadwerężać przy pracy: w. narzędzia, bydło; w. rolę = uprawiać; w. koniem, okrętem = kierować; w. pałaszem = wymachiwać; kształtować czyjś charakter, zdolności w pewnym kierunku pożytecznym; w. ś., być wyrabianym; przetwarzać ś., przekształcać ś.; kształtować ś., formować ś. tak pod względem fizycznym, jak i duchowym, doskonalić ś.; pracą uiszczać ś. z długu, pracować dla zaspokojenia należności, o napojach wyskokowych: fermentować; młode piwo ś. wyrobi = mówi ś. o burzliwej młodości.

 Wyrabować, rabując, wszystko zabrać, spustoszyć, złupić.

 Wyrachować — p. nied. Wyrachowywać.

 Wyrachowanie, przysł., z wyrachowaniem, ze spodziewaną korzyścią, licząc na co; rzecz., rezultat rachuby, liczenie na co, korzyść spodziewana.

 Wyrachowany, umiejący dobrze ś. obliczyć, chciwy korzyści.

 Wyrachowywać, dok. Wyrachować; rachując otrzymywać, wynajdywać wynik obliczenia, wyciągać liczbę, obliczać; w. ś., zdawać liczbę, wyliczać ś., usprawiedliwiać ś. z każdego szczegółu, rachunku.

 Wyradlić, wyorać radłem.

 Wyradzać, dok. Wyrodzić; rodzić coś gorszego od siebie; w. ś., rodzić ś. gorszym od swych rodziców.

 Wyrafinować, przebiegle, sztucznie wymyślić, wyspekulować.

 Wyrafinowany, wymyślny, wyszukany, przebiegły, chytry.

 Wyraić — p. nied. Wyrajać.

 Wyraj, ciepłe kraje, do których odlatuje ptactwo przelotne na zi-