Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/355

 Wycofywać, dok. Wycofać; idąc nazad, wydostawać co ze środka czego, wyprowadzać napowrót, wydobywać nazad, odbierać z powrotem, doprowadzać do stanu poprzedniego; idąc nazad, wychodzić ze środka czego na zewnątrz, idąc z powrotem, wychodzić, powracać na dawne miejsce; w. ś. z jakiego interesu = nie chcieć dalej do niego należeć, usuwać się.

 Wycuchnąć, wydawszy z siebie cały zaduch, przestać cuchnąć, wywietrzeć z zaduchu; wyżąć, wycisnąć.

 Wycudzić, wyczesać zgrzebłem; wybić, schłostać; wygnać, wypędzić; wybić, zbić w dostateczny sposób, np. mięso, by je zrobić kruchym; w. ś., wyczesać ś., wymuskać się.

 Wycyrklować, nakreślić, wyrysować za pomocą cyrkla.

 Wyczak, motyl z podrzędu miernikowców, wątlak w.

 Wyczany, Wykowy, Wyczy, odnoszący ś. do wyki.

 Wyczarować, czarami wyprowadzić na świat, za pomocą nich uskutecznić.

 Wyczasty, podobny do wyki.

 Wyczekać — p. nied. Wyczekiwać; w. ś., czekać czego nazbyt długo, wynudzić ś., zniecierpliwić ś. w oczekiwaniu czego; doczekać ś., czekając osiągnąć co.

 Wyczekiwać, dok. Wyczekać; czekać cierpliwie do pewnego czasu, aż ś. coś spełni, aż pewien termin nadejdzie, oczekiwać spełnienia ś. czegoś.

 Wyczernić, zupełnie poczernić, pomalować na czarno na całej powierzchni; posmarować czymś czarnym.

 Wyczerpać, Wyczerpnąć — p. nied. Wyczerpywać.

 Wyczerpany, którego wyczerpano; zmęczony, znużony, opadający z sił; o książce, o czasopiśmie: rozprzedane do ostatniego egzemplarza.

 Wyczerpywać, dok. Wyczerpać, Wyczerpnąć; czerpiąc wyjmować, wydobywać, czerpiąc wylewać, wybierać płyn w czymś zawarty, wypróżniać jakieś naczynie, napełnione jakimś płynem; przen., brać co od kogo pod względem duchowym, zasięgać, pobierać: w. jakiś przedmiot = powiedzieć, napisać o nim wszystko, co było do powiedzenia a. napisania; w. co z kogo = wypytywać, wybadywać, wywiadywać ś.; tego przedmiotu nigdy nie można w-pać = bez końca można o nim mówić, pisać; w. ś., być wyczerpanym; o książce, o czasopiśmie: być rozprzedanym, rozchodzić ś. między publicznością.

 Wyczesać, nied. Wyczesywać; za pomocą grzebienia i szczotki włosy uporządkować, ułożyć; obić kogo mocno, wytargać za włosy.

 Wyczesek, Wyczosek, najlepsze włókna lnu a. konopi, pozostałe po wyczesaniu gorszych; w lm., kłaki, pozostałe po wyczesaniu lnu albo konopi; włosy pozostałe na grzebieniu po wyczesaniu.

 Wyczesywać, dok. Wyczesać; oczyszczać, przygładzać, układać grzebieniem, szczotką a. zgrzebłem; przen., robić okrzesańszym, pozbawiać gburowatości, cywilizować; w. ś., oczyszczać włosy z brudu, układać włosy na swej głowie grzebieniem a. szczotką.

 Wyczęstować, wypotrzebować wszystko na częstowanie, wszystko rozdać na poczęstunek.

 Wyczha!, wykrz., oznaczający zachęcanie psów do rzucenia ś. na kogo a. na co; huź!, huźha!, weź go!

 Wyczka, drobna wyka.

 Wyczołgać się, Wyczołgnąć się — p. nied. Wyczołgiwać się.

 Wyczołgiwać się, dok. Wyczołgać ś., Wyczołgnąć ś.; czołgając,