Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/352

wać; w. ś., chwalić ś., chełpić ś. swemi zaletami, wynosić siebie samego nad innych.

 Wychwalić — p. nied. Wychwalać; w. ś., nachwalić ś. dowoli.

 Wychwiać — p. nied. Wychwiewać.

 Wychwiewać, dok. Wychwiać; chwiejąc, obracając w różne strony obluzowywać, wyrywać z miejsca, obruszać; w. ś., chwiejąc ś., ruszając ś. w różne strony, wydobywać ś., obluzowywać ś., stawać ś. chwiejącym, mogącym ś. przewrócić.

 Wychwycić, porwać, unieść, złapać, porwawszy wyciągnąć; w. ś., wyrwać ś., wyskoczyć, pobiec, uciec, porwać ś.; wyrwać ś. z czym nierozważnie.

 Wychwyt, kotwica w mechanizmie zegarowym, ankier.

 Wychwytać — p. dok. Wychwycić.

 Wychylać, dok. Wychylić; nachylając, pochylając, wylewać, wypuszczać, wytykać, wysuwać, wyginać; w. kielichy = wypijać do dna, spełniać je; w. z utajenia = odkrywać, odsłaniać; w. ś., wysuwać ś., wytykać ś., ukazywać ś. nad powierzchnią czego; wyginać ś.; wychodzić, wydalać ś. skąd na krótką chwilę.

 Wychylić — p. nied. Wychylać.

 Wychynąć — p. Wychylić.

 Wyciąć — p. nied. Wycinać; w. prawdę, w. verba veritatis = prawdę w oczy bez ogródki powiedzieć; w. komplement = powiedzieć; w. susa = skoczyć; w. z broni = strzelić doskonale; w. oberka = zatańczyć raźno, ochoczo; w. komu policzek = uderzyć go w twarz.

 Wyciąg, wyciąganie, wyciągnięcie, roztwór jakiej substancji, otrzymany przez wyciągnięcie jej przy pomocy płynu z materjałów, w których ta substancja była zawarta, ekstrakt; wypis z jakiego dzieła, aktu i t. p., kopja.

 Wyciągacz, człowiek, który co od kogo wyciąga, wymaga, wyzyskuje go; narzędzie do wyciągania skóry i t. p.; rzemień albo linka do uwiązywania koni; rydel do wykopywania młodych drzewek.

 Wyciągać, dok. Wyciągnąć; ciągnąc, wyjmować, wydobywać, wydostawać skąd, wywlekać, wyprowadzać; wypijać, pijąc wypróżniać, wysączać, wychylać; wydobywać soki z roślin przez reakcję chemiczną, naparzanie gorącą wodą, wyciskać, wygotowywać, czynić ekstrakt; przen., podstępem otrzymywać co od kogo, wydrwiwać, wyłudzać, wykpiwać; przen., odbierać przemocą, wydzierać co, wymuszać oddanie czego; przen., zniewalać, znaglać, skłaniać, namawiać do udania ś. dokąd, do opuszcznia jakiego miejsca; wyłudzać przyrzeczenie; odbierać, ściągać od kogo należność przypadającą, wypłatę; ciągnąc wyprężać, rozciągać wzdłuż; wytykać naprzód, wystawiać, wystoperczać: w. szyję, rękę, nogę; wychodzić, wyjeżdżać, wyruszać, wymaszerowywać, zwłaszcza gromadnie, ciągnąc się długim pasmem; w. kogo na słówka = zmuszać go, doprowadzać do tego, że powie, czego nie chciał powiedzieć; w. co z dzieł przeczytanych, z akt = wypisywać; w mat., w. pierwiastek = znajdować wielkość, która, przemnożona dwa lub więcej razy przez siebie samą, da w iloczynie daną wielkość; w. wniosek = wyprowadzać go; w. kogo na koszty = narażać na wydatki; w. czego po kim = wymagać; w. ręce do kogo = prosić go o pomoc; w. rękę = żebrać; w. rękę na kogo = ośmielać ś. go uderzyć; wyciągnąć nogi = umrzeć; w. łuk = napinać, naciągać go; w. mur, rów, wał = budować, sypać, kopać wzdłuż; w. ś., być wyciąganym;