Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/321

nie czego przez wiele osób jednocześnie, wspólne władanie czego, własność komunistyczna.

 Wspólnota, Spólnota, wspólna własność czegoś, co należy do pewnej grupy ludzi, np. gminy; jednota.

 Wspólny, Spólny, jeden dla wszystkich, powszechny, ogólny; zobopólny, wzajemny; wspólnie do innych należący; zarówno i innych obchodzący, jednako wszystkich tyczący się.

 Współ, Wespół, przysł., razem, wspólnie z innym, łącznie, wraz, społem; wzajemnie, zobopólnie.

 Współapostoł, Spółapostoł, towarzysz w apostolstwie, apostoł w stosunku do drugiego apostoła.

 Współarendarz, Spółarendarz, człowiek arendujący, dzierżawiący co, wspólnie z drugim arendarzem, współdzierżawca.

 Współbiesiadnictwo, wspólne pożycie dwuch a. więcej gatunków roślinnych a. zwierzęcych w celu wzajemnego żywienia ś. albo wspólnej obrony, współżycie, symbjoza, komensalizm.

 Współbiesiadniczka, Spółbiesiadniczka, kobieta, należąca do biesiady, biesiadująca razem z innymi, uczestniczka biesiady.

 Współbiesiadnik, Spółbiesiadnik, mężczyzna, biesiadujący wspólnie, razem z innymi, uczestnik biesiady; zwierzę a. roślina, żyjące we współbiesiadnictwie z innym zwierzęciem a. rośliną.

 Współbiesiadować, Spółbiesiadować, biesiadować wspólnie, razem z innymi, brać z innymi udział w biesiadzie.

 Współbiskup, Spółbiskup, biskup w stosunku do innego biskupa.

 Współbliźni, Spółbliźni, bliźni w stosunku do innego bliźniego.

 Współbojować, Spółbojować, bojować razem z innymi, współwojować, uczestniczyć w boju.

 Współbojownik, Spółbojownik, człowiek, wojujący razem z innymi, uczestnik bojów.

 Współbrat, Spółbrat, człowiek w stosunku do innego człowieka, bliźni; brat w stosunku do brata; w lm., w-cia, wszyscy ludzie, wszyscy chrześcijanie; synowie jednej ojczyzny, rodacy.

 Współbraterski, Spółbraterski, należący wspólnie do brata, do braci; koleżeński.

 Współbraterstwo, Spółbraterstwo, braterstwo, przyjaźń braterska, koleżeństwo.

 Wćpółbrzmieć, Spółbrzmieć, stanowić z czym jedno brzmienie, stanowić brzmienie wspólne, brzmieć wraz z czymś harmonijnym akordem.

 Współcechowy, Spółcechowy, należący do tegoż cechu; rzecz., członek tegoż cechu.

 Współcesarz, Spółcesarz, cesarz, panujący wspólnie z innym cesarzem w tym samym kraju.

 Współchrześcijanin, Spółchrzcścijanin, chrześcijanin w stosunku do drugiego chrześcijanina, brat w Chrystusie.

 Współcierpieć, Spółcierpieć, cierpieć wspólnie z kim, dzielić czyją boleść, okazywać komu swoje współczucie, ubolewać nad czyimś cierpieniem.

 Współcieszyć się, Spółcieszyć się, cieszyć ś. wraz z innymi, dzielić czyjąś radość.

 Współczesność, Spółczesność, jednoczesność, istnienie w jednym czasie; to, co istnieje w jednym czasie z czymś innym, pokolenie współczesne, życie współczesne.

 Współczesny, Spółczesny, dziejący ś. a. żyjący w tym samym czasie, co i inni a. coś innego; rzecz., człowiek, żyjący w tym samym czasie, co i ktoś inny.

 Współcześniczka, Spółcześniczka, forma ż. od Współcześnik.