Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/320

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nie wraz z całym ciałem podnosząc do góry i przybierając postawę pionową, stawać dęba; o ludziach: podnosić ś. na palce dla dosięgnięcia czegoś a. zobaczenia czegoś przez wierzch zasłaniających przedmiotów; przen., piąć ś. do góry, starać ś. zająć wyższe stanowisko pod jakim względem.

Wspławiać, dok. Wspławić; sprawiać, żeby coś pływało po wierzchu czego; moczyć.

Wspłodzić, spłodzić, stworzyć, wytworzyć, zrodzić.

Wspłonąć, zapalić ś. nagle płomieniem; wybuchnąć, spalić.

Wspłynąćp. nied. Wspływać.

Wspływać, dok. Wspłynąć; wypływać na wierzch, pod wierzch.

Wspodobać się komu, wzbudzić ku sobie upodobanie.

Wspomagać, dok. Wspomóc; pomagać komu, wspierać kogo pomocą, udzielać komu pomocy, dawać ratunek; udzielać komu zasiłku pieniężnego, zapomogi, jałmużny; w. ś., pomagać sobie wzajemnie, dawać sobie wzajemnie pomoc, wspierać ś. nawzajem.

Wspominać, dok. Wspomnieć; przywodzić sobie co na myśl, przypominać sobie co; zwracać uwagę na co, zastanawiać ś. nad czym; w. komu co = przywodzić na pamięć, przypominać; wzmiankować co, napomykać o czym.

Wspominek, wzmianka, wspomnienie; w lm., w-i, uroczystość dla uczczenia pamięci zmarłych, zaduszki, dziady.

Wspomniećp. nied. Wspominać.

Wspomnienie, przywiedzenie sobie albo komu czego na pamięć, przypomnienie, odnowienie ś. w pamięci, obudzenie w pamięci, zrobienie wzmianki, napomknięcie; to, co sobie przypominamy, obraz zdarzeń minionych, odnowionych w pamięci.

Wspomocnik, ten, co wspomaga.

Wspomogap. Wspomożenie.

Wspomożenie, udzielenie pomocy; pomoc dana komu; wsparcie, zasiłek pieniężny, jałmużna.

Wspomożyciel, Wspomagacz, człowiek, który wspomaga.

Wspomócp. nied. Wspomagać.

Wspora, Wspór, to, co ś. podpiera; podpora, podstawa; w budow., kamień, stanowiący podstawę kosza a. łuku sklepieniowego: w. podokienna = ściana od spodu okna, do tła izby sięgająca albo zamiast niej kratka, ze słupków zrobiona; w fortyf., bryła z muru, w kształcie różnoboku, stanowiąca część obwarowania fortecznego; przen., zasada, podstawa, fundament, ostoja.

Wspornik, w budown., kamień, z pod spodu krzywo podciosany, ze ściany sterczący i służący da podparcia wydatnego ściennego pasa wyskoku wieńca w krajniku a. też tła kamiennego w balkonie.

Wsporny, odnoszący ś. do wspory; podpierający, podtrzymujący.

Wspólniczka, Spólniczka, kobieta, należąca do jakiego czynu, spółki, przestępstwa, pracy.

Wspólnictwo, Spólnictwo, należenie do czego, współdziałanie, uczestnictwo, udział, spółka.

Wspólniczyć, Spólniczyć, należeć do czego wespół z kim, wspólnie działać, pracować z kim, brać udział w czym, być uczestnikiem czego.

Wspólnie, Spólnie, przysł., łącznie, razem, wespół z innymi, wraz z kimś drugim.

Wspólnik, Spólnik, towarzysz, kolega, człowiek, należący do spółki z kim, do jakiego przedsiębiorstwa, do handlu z kim innym, biorący w czym udział, uczestnik.

Wspólność, Spólność, odbywanie razem, przez wiele osób jakiej czynności a. pracy; posiada-