Więc, spójnik, za pomocą którego wiąże ś. wniosek z założeniem, tedy, przeto, zatem, a zatem; cóż w.?, a w.? = kiedy pytamy o wniosek; w wyliczeniu: dalej, następnie, prócz tego, poza tym, oraz, też, takoż, tudzież; wreszcie, zresztą, niechby.
Więcej, st. w. od Wiele, przysł., oznacza, że liczba, miara, stopień jednego przedmiotu, pojęcia, przewyższa liczbę, miarę, stopień drugiego; oznacza też działanie arytmetyczne dodawania: dwa w. dwa jest cztery; nadto, w dodatku, poza tym, prócz tego.
Więcierz, rodzaj dużej sieci na ryby (fig.).
Więcierzowy, dotyczący więcierza.
Więcierzyk, mały więcierz.
Więdnąć, o całych roślinach a. ich częściach: tracić sok przez jego wysychanie, usychać, schnąć; o człowieku: tracić czerstwość i zdrowie, mizernieć, chudnąć, starzeć ś.; tracić na sile, na żywości, na energji, gnuśnieć, słabnąć; w. nad czytaniem, nad robotą = ślęczeć, dukwieć, siedzieć nieustannie; gada, wrzeszczy, aż uszy w-ą = aż nieprzyjemnie słuchać.
Większeć, stawać ś. większym, powiększać się.
Większość, większa część, większa ilość, liczba znaczniejsza, wielkość znaczniejsza niż inna, siła, ilość przeważająca.
Większy, st. w. od Wielki; wyższy, grubszy, zawierający więcej, znaczniejszy, mający większe znaczenie.
Więz, to, co wiąże, wiązadło; w lm., w-zy, w fizjol., mocne pasma z tkanki łącznej i błony, otulające stawy i wiążące z sobą kości (fig.).
Więzia, Więź, skład ciała.
Więzić, wiązać, związywać, krępować; odejmować komu swobodę, nie puszczać; wsadzać do więzienia, trzymać w zamknięciu, w więzieniu, w niewoli; wkładać więzy, kajdany.
Więzienie, wiązanie, związywanie, krępowanie; wkładanie oków, kajdan, branie do niewoli; trzymanie w więzach, w niewoli; miejsce, gdzie trzymają kogo w zamknięciu, pod strażą; wieża, ciemnica, turma, loch.
Więzienny, dotyczący więzienia, będący przy więzieniu.
Więzień, człowiek, trzymany w więzach, skazany na więzienie, zamknięty w więzieniu, więziony.
Więzina, gromada drzew; drzewo wiązu.
Więzisto, przysł., zwięźle, treściwie, logicznie, konsekwentnie.
Więzisty, zwięzły, treściwy, ułożony podług porządku logicznego, konsekwentny.
Więznąć, wciskać ś. w „ciasne miejsce, z którego trudno ś. wydostać, włazić w co lepkiego i nie móc wyjść, lgnąć w czymś lepkim, np. w błocie; o ptakach, owadach i t. p.: łapać ś. na lep.
Więzy, coś, co służy do związania, coś krępującego, wiążącego, przymus; pęta, okowy, kajdany; w anat. — p. Więz.
Więź, wiązka przedmiotów, razem związanych, pęk, pęczek; rozmiar wiązania, ilość przedmiotów, razem związanych: snopy dużej, małej w-i; w. ciała = budowa, kompleksja; w. nogi = górna jej część, grzbiet; w. drzewna = gałązki brzozy, leszczyny, łozy i t. p., używane w niektórych okolicach do wiązania snopów w polu.
Więźba, to, co wiąże, łączy jeden przedmiot z drugim, wiązanie; rusztowanie, na którym leży pokrycie dachu, wiązanie.
