tać, wciskać; udeptywać, wyrównywać depcąc.
Wdęty, za pomocą dęcia, dmuchania, wtłoczony, wepchnięty, zgięty.
Wdłuż, przysł., w kierunku długości, wzdłuż.
Wdmuchać, Wdmuchnąć — p. nied. Wdmuchiwać.
Wdmuchiwać, dok. Wdmuchać, Wdmuchnąć; dmuchaniem wpychać, wtłaczać np. powietrze, gaz jaki, proszek, płyn rozpylony.
Wdowa, kobieta, której mąż umarł; u w-y chleb gotowy, ale nie każdemu zdrowy = wygodnie jest ożenić ś. z wdową majętną, ale nie zawsze dobrze ś. na tym wychodzi; motyl z podrzędu prządkówek, rodziny niedźwiedziówek (fig.).
Wdowi, Wdowieński, dotyczący wdowy, należący do wdowy.
Wdowiec, mężczyzna, któremu żona umarła.
Wdowieć, zostawać wdowcem a. wdową, tracić męża a. żonę.
Wdowieński, Wdowin — p. Wdowi.
Wdowieństwo, stan wdowca a. wdowy.
Wdowożeń, mężczyzna, żeniący ś. z wdową.
Wdówka, zdr. a. pieszcz. od Wdowa; ptak z rzędu wróblowatych, śpiewających, o pięknym upierzeniu z pięknemi długiemi piórami w ogonie; w-ki, roślina z rodziny czystkowatych o kwiatach żółtych, posłonek.
Wdrabiać, dok. Wdrobić; drobiąc, krusząc, łamiąc na drobne kawałki, wrzucać, wkruszać.
Wdrażać, dok. Wdrożyć; skierowywać na pewną drogę, naprowadzać, nawodzić na co; w. śledztwo = rozpoczynać; wpajać, wrażać, wmawiać drogą namowy, nauki, wychowania; w. ś., przywykać do pewnej drogi, przyzwyczajać ś. do chodzenia nią; przywykać, przyzwyczajać ś., nabierać wprawy.
Wdrążać, dok. Wdrążyć, robiąc wydrążenie, zagłębienie, wpuszczać, wciskać w nie coś drugiego.
Wdrobić — p. nied. Wdrabiać.
Wdwójnasób, przysł., podwójnie, dwa razy tyle.
Wdychać, wciągać powietrze w płuca; wdmuchiwać, tchnieniem wpędzać: powietrze, gaz i t. p.
Wdymać, dok. Wdąć, dmuchając wpędzać wpychać, wtłaczać, wciskać w co, wdmuchiwać.
Wdyszeć, westchnąć.
Wdziać — p. nied. Wdziewać.
Wdziedziczyć się, zagarnąć gwałtem dziedzictwo.
Wdzierać się, dok. Wedrzeć ś.; wciskać ś. gwałtem, przedostawać ś. dokąd, pokonywając wszelkie przeszkody pomimo napotykanego oporu; wchodzić do środka czego, wstępować z niższego miejsca na wyższe; przen., siłą, przemocą, gwałtem opanowywać co, przywłaszczać co sobie.
Wdzierca, człowiek, który wciska ś. gdzie nieproszony; człowiek, który opanowywa co przemocą; samozwaniec, przywłaszczyciel; napastnik, rabuś.
Wdzierczy, korzystający z przemocy, nacechowany wdzierstwem, właściwy wdziercom, nieprawny, napastniczy, rabusiowy.
Wdzierka, wdzieranie ś.; duma, ambicja, pycha.
Wdzierstwo, wdzieranie ś., wdarcie ś. dokąd przemocą, napaść, rabusiostwo; przywłaszczanie sobie czego.
Wdzierżać (się), powstrzymać (ś.), powściągać (ś.).
Wdziewać, dok. Wdziać, wkładać przywdziewać odzież na kogo a. na siebie; ubierać (ś.), odziewać (ś.); wsadzać na co, wkładać, zatykać na czym, wtykać.
