Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/111

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Trybunał, łć., sąd; grono sędziów; miejsce posiedzeń sądu; dawniej: instancja sądowa, sądząca sprawy cywilne; t. rewolucyjny — p. Rewolucyjny.

Trybunarz, łć., trybun.

Trybunat, łć., urząd, godność trybuna; urzędowanie trybuna; ciało polityczne we Francji podczas konsulatu (1799—1804), rozważające projekty prawodawcze.

Trybuński, łć., dotyczący trybuna.

Trybur, łć., dynarek, trójnóg.

Trybuszon, fr., korkociąg, grajcarek, wyrwicz.

Trybut, łć., danina, haracz, hołd, podatek.

Trycezyna, łć., nabożeństwo za duszę zmarłych.

Trychina, łć., robak włoskowaty, żyjący szczególnie w mięsie trzody chlewnej, sprowadzający po zjedzeniu go przykrą chorobę, często śmiertelną (fig.).

Trychinoza, łć., choroba, sprawiona przez nagromadzenie ś. trychin w jakiej części ciała, zatrucie trychinami.

Trychoblasty, gr., włoskowate komórki roślinne.

Trychonot, ryba koścista, skrzelowata, gardłopłetwa, płaskogłowa.

Trycykl, fr., trójkołowiec, welocyped o trzech kołach (fig.).

Tryczek, młody tryk; motyl z rodziny oblaczków, z podrzędu zmierzchnikowców.

Trydent, łć., trójząb.

Tryfan, minerał z gromady krzemianowców, z rzędu krzemianów, z grupy skaleniowców; labrador.

Tryfilin, minerał z gromady saletrowców, z rzędu fosforanów.

Tryft, prąd zmienny w morzach.

Tryfus, łć., szaflik o 3 nogach.

Tryganiec, trójnóg, trzynóg.

Tryglif, gr., trójwrąb, ozdoba architektoniczna fryzu, złożona z trzech pasków pionowych, niekiedy z rzeźbą pomiędzy niemi (f.).

Tryglotta, gr., trzyjęzykowy, wyrażony, napisany w 3 językach.

Trygonometrja, gr., część gieometrji o mierzeniu trójkątów, użyteczna w rozmaitych pomiarach (wysokości, odległości itp.); t. płaska = bada trójkąty płaskie, t. sferyczna = trójkąty sferyczne.

Tryhubica, białor., sieć rybacka z mocnych nici do łowienia ryb, składa ś. z trzech pól czyli ścian.

Tryjada, gr., zebranie 3 jedności, 3 osobistości, 3 bóstw; w muz. 3 najważniejsze akordy.

Tryjas, gr., Tryjasowa formacja, pokłady gieologiczne drugorzędowe, złożone z piaskowców, wapieni muszlowych ze skamieniałościami i rudami.

Tryjer, Trieur, fr., przebieracz, sortownik (narzędzie gospodarskie) (fig.).

Tryjera, gr., Trirema, łć., u staroż.: okręt żaglowy z trzema rzędami ław dla wioślarzy na każdym boku, wązki, a szybki (fig.).