Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/738

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Sówka, mała, młoda sowa; ptak z rzędu sów (fig); motyl z rodziny nocnicówek (fig.).

Sp-, czasowniki dokonane, zaczynające ś. od tych liter, pochodzą ze złożenia przyimka z, przez asymilację zmienionego w s i z czasowników, nie podajemy ich przeto poniżej, odsyłając do tychże czasowników niedokonanych we właściwych miejscach alfabetu, np. spakowac = z+pakować, spalić = z+palić, sprać = z+prać, spłoszyć = z+płoszyć.

Spacer, nm., przechadzka, przejażdżka; miejsce przechadzki, przejażdżki; iść na s. = na przechadzkę, przejść ś., pójść na s.; jechać na s. = przejechać ś.; wybierać ś. na s.

Spacerować, nm., przechadzać ś., używać spaceru.

Spacerowicz, nm., człowiek, często używający spaceru, chodzący dla użycia ruchu; wycieczkowicz.

Spacerowy, nm., przeznaczony do spaceru, odnoszący ś. do spaceru.

Spachać, popełnić co, dopuścić ś. czego.

Spacja, nm., w drukarstwie: czcionka bez litery, do rozdzielania liter lub wyrazów; przedział między wierszami.

Spacjować, nm., wstawiać spacje między literami, między wyrazami, rozstawiać litery.

Spacjowany nm. druk, rozstrzelony, rozsuwany.

Spacjum, łć., przestrzeń, miejsce, odstęp.

Spaczny, paczący ś., spaczony, skrzywiony, wygięty.

Spać, używać snu, być pogrążonym w śnie; s. z kobietą = mieć z nią sprawę cielesną; przysł., być o co spokojnym, pozostawać w stanie spokoju, o nic ś. nie troszczyć, nie kłopotać ś., nie lękać ś. niebezpieczeństwa, być bez obawy; być bezczynnym, próżnować, nic nie robić, pozostawać obojętnym, gnuśnym; pozostawać w stanie nierozwinięcia, nieświadomości; s. snem wiecznym, s. na wieki = być umarłym, nie żyć, leżeć w grobie; s. na oba uszy = być zupełnie spokojnym; dusza śpi, serce śpi = jeszcze ś. nie obudziły; iść s. = udawać ś. na spoczynek; chce mi ś. s. = jestem senny; już s-łem na drugim boku = dawno już zasnąłem; s. z otwartemi oczami = spać czujnie; djabeł nie śpi, licho nie śpi = może ś. przydarzyć coś złego; nie budźcie licha, niech śpi = nie tykajcie sprawy drażliwej, nie wywołujcie niebezpieczeństwa.

Spadp. Spadek.

Spadać, dok. Spaść; wskutek działania ciążenia powszechnego zbliżać ś. ku centrowi przyciągania; padać, upadać z góry na dół, zlatywać; wywracać ś., obalać ś.; s. na kogo, zwalać ś. na kogo, dotykać kogo, przytrafiać ś. komu; zwisać, zwieszać ś., opadać; iść na dół, opuszczać ś., obniżać ś., zniżać ś.: barometr s-a: zmniejszać ś. (o cenie, o kursie); schodzić na niższy poziom, upadać moralnie, opuszczać ś., przychodzić do upadku; s. na czym, z czego, tracić co: s. z sił, z ciała = schudnąć; s. na kogo, dostawać ś. drogą spadku, w dziedzictwie; s-asz, jak z nieba = w samą porę przychodzisz; s-dł, jak z księżyca = nie wie, co ś. naokoło dzieje; skąd s-łeś? = skądeś ś. wziął; spaść z ambony = być ogłoszonym przez księdza z ambony w zapowiedziach ślubnych; spaść na kogo z wojskiem = napaść gwałtownie i nagle; s. z etatu = być pozbawionym posady etatowej z roz-