Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/625

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

bach, w karności; wziąć w r-ę = ująć swobody, zaprowadzać karność; droga wodna oznaczona; droga w górach, którą spuszczają drzewo; łachman, strzęp.

Ryza, ros., ornat kościelny duchownych prawosławnych (fig.).

Ryzalit, Rezalit, Resalto, wł., wysunięcie części fasady ku frontowi jako ozdoba architektoniczna, urozmaicająca linje budynku.

Ryzoidy, gr., włośniki, mikroskopijne korzonki plechowców i mchów.

Ryzolity, gr., skamieniałości korzeni drzewnych.

Ryzotop. Risotto.

Ryzować, przerzucać szuflami zboże z lądu na statek a. ze statku na ląd.

Ryzun, ukr., sprawca rzezi, hajdamaka.

Ryzykant, wł., człowiek śmiały, ryzykujący, ryzykowny, grający na ryzyko.

Ryzyko, wł., niebezpieczna próba, odważenie ś. na co; przedsiębiorstwo niebezpieczne; niepewność, traf, możliwość zarówno zysków, jak i strat, towarzysząca jakiej czynności; wielkie, grube r. = prawdopodobieństwo znacznych strat a. zysków.

Ryzykować, wł., odważyć ś., przedsięwziąć co z narażeniem ś. na niebezpieczeństwo, na przykrość, na stratę; zdać ś. na los, stawić na los szczęścia, na kartę.

Ryzykowny, wł., grożący niebezpieczeństwem, niepewny, zbyt śmiały.

Ryż, wł., roślina jadalna z rodziny traw (fig.); słoma ryżowa; i w Paryżu nie robią z owsa r-u = człowiek głupi i zagranicą nic ś. nie nauczy.

Ryżany, Ryżowy, wł., właściwy ryżowi; zrobiony z ryżu; zrobiony ze słomy ryżu.

Ryżawy, rudawy.

Ryżeć, stawać ś. ryżym, rudzieć.

Ryżobrody, rudobrody.

Ryżo-siwy, nawpół rudy, nawpół siwy.

Ryżowaty, wł., kształtem zbliżony do ziarn ryżowych.

Ryżowisko, wł., pole ryżowe, ściernisko po ryżu.

Ryżowłosy, rudowłosy.

Ryżowyp. Ryżany.

Ryży, rudy, rudawy.

Rzadkawy, nie bardzo gęsty, trochę rzadki.

Rzadki, niegęsty, niestały, niezsiadły, płynny, ciekły, rozcieńczony; mający dość znaczne odstępy między swemi cząsteczkami, nieścisły, nietęgi, niezbity, nie nabity: ciasto r-ie, tkanina r-a; daleko jeden od drugiego stojący, rosnący, rozproszony, rozsiany, rozstrzelony; nieczęsto ś. trafiający, nieczęsto spotykany, nieliczny, niezwykły, niezwyczajny, niepospolity, wyjątkowy; cenny, drogi, poszukiwany; zacny, cny, wyjątkowy, jakich mało, godny szacunku: r. człowiek; r-a mina = kiepska, kwaśna, niezadowolona.

Rzadko, przysł., niegęsto, kiedy niekiedy, nieczęsto, zrzadka.

Rzadkoliści, Rzadkolisty, mający mało liści.

Rzadkość, mała ilość cząstek przy wielkim rozmiarze; płynność, nieścisłość, niespójność; znaczna odległość jednego przedmiotu od drugiego, nieliczność, nieczęstość; rzecz rzadka, nadzwyczajna, kosztowna, cenna osobliwość.

Rzadziuchny, Rzadziusieńki, Rzadziuteńki, Rzadziutki, bardzo rzadki.

Rzadzizna, płyn bardzo rzadki, cienkusz; rzadka tkanina.