Radość, wesoły, podniecony w dodatni sposób nastrój ducha, uciecha, uszczęśliwienie, wesele; wypadek radosny, dobra nowina, przyjemność, rozkosz.
Radować, mile podniecać ducha, wzbudzać radość, napełniać radością, weselić, cieszyć; r. ś., cieszyć ś., weselić ś., być przepełnionym radością.
Radykalista, Radykał, łć., zwolennik radykalizmu; człowiek krańcowych przekonań politycznych, rewolucjonista.
Radykalizm, łć., sposób myślenia lub postępowania, dążący do bezwzględnego przeprowadzenia przyjętej zasady bez żadnych ustępstw; w polityce dążność do zasadniczych, gwałtownych zmian w ustroju społecznym, przekształcenia z gruntu istniejących urządzeń państwowych; krańcowość.
Radykalny, łć., bezwględny, krańcowy; gruntowny, zasadniczy, sięgający do podstaw, do źródła.
Radykał, łć., w mat.: pierwiastek, liczba, która, pomnożona przez siebie oznaczoną ilość razy, równa ś. liczbie danej czyli potędze; znak wyciągania pierwiastku V — , zbliżony postacią do rozwartej litery r — p. Radykalista.
Radyska, nm., rodzaj rzodkiewki ogrodowej.
Radzca — p. Radca.
Radzić, o pewnej liczbie zgromadzonych osób: wspólnie omawiać jakąś sprawę dla powzięcia jakiej uchwały, przyczym każdy wypowiada swoje zdanie; obradować, naradzać ś.; troszczyć ś. o co, pamiętać o czym; opiekować się kim, pieczę nad nim rozciągać; rady dawać, rad udzielać komu, doradzać; r. komu, czemu, dać radę czemu, podołać czemu, umieć co zrobić, móc udźwignąć co; r. ś. kogo, pytać: kogo, prosić o radę, zasięgać czyjej rady.
Radziecki, odnoszący ś. do radców; dotyczący rady; dom r. = dom obrad; pomieszkanie radcy.
Radziectwo, urząd, godność radcy; konsulat, konsulostwo.
Radziliszek, roślina z rodziny skalnicowatych.
Radża, hind., monarcha hinduski w Indjach przedgangesowych, król, książę.
Rafa, nm., skała podwodna; długa, wązka, piaszczysta lub kamienista ławica w morzu; r. a. arfa, kratka lub siatka druciana do przesiewania ziemi, żwiru, zboża (f.); narzędzie do czochrania lnu; drabina nad żłobem w stajni, za którą zakładają koniom siano.
Rafcęgi, narzędzie żelazne, za pomocą którego bednarze naciągają obręcz na naczynie.
Rafiasty, obfitujący w rafy.
Rafinacja, fr. — p. Rafinowanie.
Rafinada, fr., cukier zupełnie czysty, znajdujący ś. w handlu w kształcie głów.
Rafinerja, fr., fabryka, w której chemicznie oczyszczają produkty naturalne lub sztuczne przetwory; oddział cukrowni, gdzie oczyszczają cukier.
Rafinować, fr., dokonywać rafinacji, oczyszczać z domieszek.
Rafinowanie, fr., oczyszczanie cukru z domieszek; wyszukana wymyślność, subtelność, wydelikacona wytworność; drobiazgowe obmyślanie czegoś.
Rafinowany, fr., oczyszczony; przebiegły; wymyślny, wyszukany.
Rafinoza, łć., cukier w melasie.
Rafja, rodzaj palmy, której włókna ususzone służą do plecenia wyrobów koszykarskich (fig.).
