Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/463

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

uzależniać co od czego, zasadzać, zakładać co na czym: p. do czego swoje szczęście, nadzieje; do tego urzędu przywiązana jest wysoka pensja = jest naznaczona; przydawać, przypisywać: p. do czego wielką wagę, wielkie znaczenie = uważać to za bardzo ważne; budzić w kim przywiązanie do siebie, zniewalać, ujmować; p. ś., wiązać siebie do czego, uwiązywać ś. u czego; przyłączać ś., przyczepiać ś.; p. ś. do kogo, do czego = nabierać przywiązania, miłości, sympatji, serdecznego przyzwyczajenia względem kogo, czego; p. ś. do słów = brać je w dosłownym znaczeniu, wierzyć im ślepo.

Przywidywać, dok. Przywidzieć; wyobrażać, imaginować, marzyć, roić; p. ś., zdawać ś., wydawać ś.

Przywidzenie, widzenie rzeczy, których niema istotnie, złuda wzroku, omam wzrokowy, halucynacja; przen., urojenie, fantazja, imaginacja.

Przywidziećp. nied. Przywidywać; p. ś., przyśnić ś., przytroić ś., uroić ś., ubrdać ś., wydawać się.

Przywiedzenie, przytoczenie, zacytowanie czyich słów.

Przywierać, dok. Przywrzeć; gotując ś. przylegać do ścian naczynia, przyczepiać się mocno, przypijać ś.; niezupełnie zamykać, przymykać: p. drzwi, okno, szufladę; przywalać, przyciskać czymś ciężkim; p. ś., przymykać ś.

Przywiercać, dok. Przy wiercić; wywierciwszy dziurę świdrem, przybijać, przykręcać.

Przywiercićp. nied. Przywiercać; przymocować śrubą.

Przywiesićp. nied. Przywieszać.

Przywiesisty, przy czym wiszący.

Przywieszać, dok. Przywiesić; zawieszać, uwieszać przy czym.

Przywieśćp. nied. Przywodzić.

Przywiewać, dok. Przywiać, Przywionąć; wiejąc przybywać; wianiem, tchnieniem nanosić; wiejąc przysypywać.

Przywieźćp. nied. Przywozić.

Przywiędły, trochę zwiędły.

Przywiędnąć, trochę zwiędnąć.

Przywięznąć, przywrzeć, przyczepić ś., przylepić ś., przylgnąć.

Przywięzywać, p. Przywiązywać.

Przywięź, lina do przywiązywania statków do brzegu.

Przywijać, dok. Przywinąć; obwijać, zawijać coś przyłożonego; o okręcie, statku: przybijać do brzegu, zawijać do lądu.

Przywilej, łć., prawo nadane jednostce lub klasie społecznej, uwalniające od pewnych ciężarów ogólnych, przyznające szczególne ulgi, korzyści lub uprawnienia, od których inni obywatele są wyłączeni; pozwolenie na zajmowanie ś. czym, na prowadzenie jakiego handlu lub przemysłu, dane wyjątkowo jednej osobie, towarzystwu, stanowi lub miastu — p. Prerogatywa.

Przywilejować, łć., obdarzyć przywilejem.

Przywinąćp. nied. Przywijać.

Przywindować, wciągnąć, przyciągnąć co za pomocą windy.

Przywionąćp. nied. Przywiewać.

Przywiosłować, wiosłując przybyć, zawinąć dokąd.

Przywiśle, pobrzeże Wisły, porzecze Wisły, Powiśle.

Przywitać, okazać radość ze spotkania, przybycia czyjego, za pomocą gestów odpowiednich, okrzyków, formuł słownych, pocałunków i t. p.; wyjść na spotkanie czyje, w taki lub inny sposób potraktować go, przyjąć przy spotkaniu: p. kogo gradem obelg, kulami i t. p.; p. ś. z kim, przywitać kogo, będąc od niego wzajem-