padu, schwytania, przekonania ś.; przyciszać ś., uspokajać ś. pozornie.
Przyczep, przyczepienie, miejsce, gdzie coś przyczepiono; p. mięśniowy = miejsce, do którego przyrośnięty jest mięsień.
Przyczepiać, dok. Przyczepić; byle jak przypinać, przyszpilać, przyszywać, przywiązywać, przywieszać; przen., luźnie przyłączać, dokładać, dołączać; p. ś., uczepiać ś, przystawać, osiadać, przylgnąwszy; p. ś. do kogo, chodzić za kim natrętnie, towarzyszyć mu krok w krok, zanudzać go swym towarzystwem, żądać czego od niego natrętnie, występować z nieuzasadnionemi pretensjami, szukać zaczepki.
Przyczepka, nieuzasadniona pretensja, wymyślony powód do kłótni, zwady, niesłuszne żądanie, zaczepka; kobieta młoda, dziewczyna, lubiona przez wszystkich, pieszczocha, przylepka.
Przyczepność, własność przylegania do czego, tworzenia z czym jednolitej masy.
Przyczepny, taki, którego można przyczepić; pochopny do przyczepiania ś.; zawadjacki, zadzierżysty, kłótliwy.
Przyczepski, czepiający ś. wszystkiego, szukający zwady, kłótni, natręt.
Przyczerniać, dok. Przyczernić; nieco czernić, jeszcze bardziej czernić.
Przyczesać — p. nied. Przycesywać.
Przyczesywać, dok. Przyczesać; czesząc przygładzać, układać porządnie, czesać gładko: p. włosy na głowie.
Przyczęsty, trochę za częsty.
Przyczłapać — p. Przycłapać.
Przyczołgać się, czołgając ś. zbliżyć ś., pełznąć, suwając ś. całym ciałem na ziemi, przysunąć ś.
Przyczółek, nadbrzeżny filar mostu (fig.); szczyt ściany czelnej w jakiej budowli, p-i = krokwie szczytowe oparte na węgłach, krokwie przyczółkowe.
Przyczyna, przyczynienie ś. do czego, współudział w czym, przyłożenie ręki do czego, pośrednictwo; wstawienie ś., prośba za kim, orędownictwo, wstawiennictwo; okoliczność, wywołująca pewien skutek, powód, racja: z tej to p-y = z tego powodu, dlatego właśnie; gniewa ś. bez p-y = bez racji, bez powodu, nie wiedzieć o co; z mojej p-y = przeze mnie; nie bez p-y = musi coś w tym być; z jakiej to p-y? = dlaczego to?; on jest tego p-ą = sprawcą; mam w tym swoje p-y = nie czynię tego bez powodow; bez żadnej p-y = bez powodu, bezzasadnie; ogół warunków, wywołujących pewien fakt i wystarczających, by ś. ten fakt dokonał.
Przyczynek, dokładka, przykładka, przydatek, szczegół, uzupełniający co, przybytek czego, powiększenie; p. naukowy = niewielkie odkrycie, obserwacja naukowa a. niewielka praca naukowa, w której to odkrycie a. obserwację napisano.
Przyczyniacz, Przyczyniciel, człowiek, który czego przyczynia, pomnaża co.
Przyczyniać — p. dok. Przyczynić; przydawać, przymnażać, pomnażać, przysparzać; p. ś. do czego, przykładać ś. do czego, pomagać do urzeczywistnienia czego, wpływać częściowo na co, przykładać ręki do czego; p. ś. za kim, wstawiać ś., prosić, wnosić instancję za kim, orędować.
Przyczynić — p. nied. Przyczyniać.
