Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/961

odrywać ś., spadać, oblatywać, oddzielać ś., odlatywać, odstawać; o. od kogo, od czego = odstępować kogo, zdradzać kogo, sprzeniewierzać ś. komu, porzucać nagle kogo, co; o. od kogo, od czego = odłączać ś., opuszczać, odstępować, odchodzić; być odrzuconym, odsuniętym, przepadać, przegrywać sprawę, tracić prawo do czego.

 Odpadek, to, co odpada, odłamek, kawałek a. część czego, odcinek, resztka zbywająca, nieprzydatna; część gruntu odpadła o. większych; o-ki, resztki, schodzące przy przeróbce czego.

 Odpadły, ten, który odpadł, odstał; anioł o. = anioł upadły, szatan; dobra o-e = majątki, które przeszły na własność kraju albo na własność kraju innego; kraje o-e od korony = kraje, które przeszły w posiadanie innego władcy.

 Odpakowywać, forma dok. Odpakować; odwinąć, rozpakować.

 Odpalać, forma dok. Odpalić; upalać część czego, paleniem oddzielać, przepalać; wypalać, paląc przekształcać (o. wapno, cegłę); odprawiać kogo, dawać odprawę komu, odsyłać kogo z kwitkiem; o. ucznia, studenta = postawić mu niedostateczny stopień na egzaminie; o. konkurenta = dawać mu odkosza; odpowiadać energicznie, odcinać ś., odgryzać ś.; o. ś., spaliwszy ś., odpadać, upalać ś., odrywać ś. od palenia, przestawać palić.

 Odparcie, odrzucenie, odbicie, odsunięcie; odpowiedzenie, zaprzeczenie, dowiedzenie niesłuszności.

 Odparowywać, forma dok. Odparować; przez nagrzewanie czego oddzielać części płynne od stałych, zmieniając płyn w ulatniającą ś. parę; odpierać, odbijać (o. raz, cięcie); odpędzić przemocą, przepędzić, odepchnąć.

 Odparzać, forma dok. Odparzyć; odgotowywać, oblewając ukropem, oddzielać, odłączać (o. skórę z węgorza); uszkadzać, psuć coś czym gorącym (o. fornier na stole, ceratę i t. p.); o. sobie ciało, skórę = odciskać, odgniatać, ścierać; o. ś., odgotowywać ś.; odciskać ś., odsedniać ś.

 Odparzelina, Odparzelizna, miejsce na skórze odparzone, obtarte, odsednione, sedno.

 Odpasać, forma dok. Odpaść; pasieniem tuczyć, odkarmiać; o. ś., karmić ś., tuczyć ś., nabierać tuszy.

 Odpasać, forma dok. Odpasywać; zdjąć, rozwiązać pas, rozpasać; zdjąć co razem z pasem (o. szablę); o. ś., zdjąć z siebie pas, rozpasać się.

 Odpasować, dopasować (materjał na ubranie), odrobić stosownie, starannie.

 Odpasowany, dopasowany; firanka, spódnica o-a = z materjału, na którym deseń umyślnie wyrobiony został stosownie do wielkości i formy tych przedmiotów.

 Odpaść — p. nied. Odpadać, Odpasać.

 Odpędzać, forma dok. Odpędzić, odganiać, przepędzać, wyganiać; usuwać, pozbywać ś.; odpierać; odsadzać.

 Odpętać, uwolnić z pęt, zdjąć pęta; rozwikłać, rozgmatwać, rozplątać.

 Odpiąć — p. nied. Odpinać.

 Odpić — p. nied. Odpijać.

 Odpieczętować, otworzyć coś zapieczętowanego, zerwać z czego pieczęcie; o. ś., otworzyć ś. mimo zapieczętowania.

 Odpierać, przeć nazad, odpychać, prąc cofać; odganiać, odpędzać, zmuszać do cofania ś., odbijać (cios, uderzenie).

 Odpięty, mający na sobie ubranie niezapięte.