Obstrukcjonizm, łć., obstrukcja parlamentarna, przeciąganie rozpraw dla wyczerpania czasu i niedopuszczenia do powzięcia jakiejkolwiek uchwały; przeszkadzanie obradom ustawicznym hałasem.
Obstrukcyjny, łć., dotyczący obstrukcji parlamentarnej (np. taktyka o-a); skłonny do obstrukcji (żołądek o.); sprawiający obstrukcję (pokarm o.).
Obstrzeliwać — p. Ostrzeliwać.
Obstrzępiać, Obstrzępić — p. Ostrzępić.
Obstrzyc, Obstrzygać — p. Ostrzyc.
Obstynacja, łć., upór.
Obstypacja, łć., zatwardzenie żołądka.
Obsuć, Osuć, obsypać.
Obsuszać, Obsuszyć — p. Osuszyć.
Obsuwać, Obsunąć — p. Osuwać, Osunąć.
Obsychać, pozbywać ś. wilgoci, schnąć.
Obsydja, łć., oblężenie.
Obsydjan, łć., stop niekrystaliczny rożnych minerałów w ogniu wulkanicznym, czarny, brunatny lub ciemno-zielony, szklisto-połyskujący, używany do wyrobu drobnych przedmiotów ozdobnych, a niegdyś, przez ludy Ameryki, do wyrobu nożów, grotów i t. p.
Obsygilacja, łć., sądowe opieczętowanie ruchomości.
Obsygilat, łć., dokument, opatrzony pieczęcią.
Obsygilować, łć., opieczętować, zaopatrzyć pieczęcią.
Obsygnacja, łć., sądowe opieczętowanie.
Obsygnować, łć., opatrzyć znakiem dla odróżnienia a. dla kontroli.
Obsyłać — p. Obesłać.
Obsypywać, dok. Obsypać; posypać czym naokoło czego, poproszyć; sypiąc otoczyć (o. wałem miasto); sypiąc, okryć, obłożyć; wyrastać wszędzie po ciele (o wysypce, wrzodach); robić osypkę, potrząsać mąką razową a. otrębami sieczkę dla bydła; przen., obdarzyć hojnie (o. dobrodziejstwami, darami); o. ś., posypać co naokoło siebie; zawalić ś., zapadać ś. (o ziemi); opadać, odrywać ś. (o kwiatach, liściach); pokryć ś. czym (wysypką, wrzodami); wymierać z głodu a. z mrozu w zimie (o pszczołach).
Obsypka — p. Osypka.
Obsypnik, Obsypywacz, rodzaj pługa używanego do uprawy okopowizn (fig.).
Obszar, nm., przestrzeń ziemi mająca duży rozmiar, mniej więcej określona co do swych właściwości, granic, rozległości, klimatu, mieszkańców i t. d.; miejsce rozległe, terytorjum.
Obszargać, ubłocić; o. ś., ubłocić suknie o. spodu, zawalać je.
Obszarganiec, człowiek nieporządnie ubrany, flejtuch, brudas; żebrak, nędzarz, włóczęga.
Obszarnik, nm., właściciel większych obszarów ziemi, większej posiadłości ziemskiej.
Obszarpać, Oszarpać, forma nied. Obszarpywać, Oszarpywać; szarpać ze wszystkich stron, obedrzeć, zedrzeć dokoła; o. ś., obedrzeć ś., ostrzępić ś. (o ubraniu).
Obszarpanie, odarto, w gałganach
Obszarpaniec, człowiek w obszarpanym odzieniu; obdartus.
Obszczekać, Obszczekiwać — p. Oszczekać.
Obszczyzna, cudzoziemszczyzna, obczyzna.
Obszelmować, nm. — p. Oszelmować.
