przeciwnikowi wziąć zadeklarowanej liczby lew, obłożyć.
Obsadzka, szereg kamieni wzdłuż obu brzegów szosy.
Obsączać, forma dok. Obsączyć; otrząsać z wody a. innego płynu, obsuszać powierzchownie.
Obsedować, łć., z naleganiem prosić; natarczywie ś. narzucać (o uczuciach, o myślach).
Obsekracja, łć., zaklinanie przez usilne prośby.
Obsekwje, łć., nabożeństwo za dusze zmarłych.
Obserwa, łć., przestrzeganie, zachowanie.
Obserwacja, łć., badanie, śledzenie, spostrzeganie; nadzór; uwaga, przestroga.
Obserwacyjny, łć., spostrzegawczy, badawczy; o. korpus, oddziały wojska na stopie wojennej, wystawione przez neutralne państwo w celu śledzenia przebiegu walki, toczącej ś. w sąsiednim mocarstwie a. poparcia akcji dyplomatycznej groźbą zbrojnej interwencji a. w celu rozbrajania oddziałów przekraczających granicę.
Obserwancja, łć., wytworzone przez długoletni zwyczaj prawidła, obostrzające lub łagodzące regułę zakonną; przyrzeczenie, zobowiązanie, stałość, wierność.
Obserwant, łć., wypełniający ściśle przepisy kościelne; przestrzegający pilnie wszelkich form grzeczności towarzyskiej — p. Obserwantyn.
Obserwantka, łć., forma żeńska od Obserwant.
Obserwantyn, Obserwant, łć., zakonnik mniejszej reguły św. Franciszka, Franciszkanin.
Obserwantyzm, łć., ścisłość w postrzeganiu czynności u innych osób.
Obserwator, łć., ten, który coś spostrzega, dostrzega, zauważa; badacz, widz, świadek; pilnujący porządku, ustawy a. zwyczajów, ściśle je wypełniający.
Obserwatorjum, łć., budynek przeznaczony na spostrzeżenia astronomiczne i meteorologiczne, zaopatrzony w przyrządy naukowe; spostrzegalnia, czatownia (fig.).
Obserwować, łć., przypatrywać ś., badać, uważać; pilnować; zachowywać, przestrzegać.
Obses, łć., opętaniec, człowiek opętany przez złego ducha — p. Obces.
Obsesja, łć., natarczywość, natręctwo; uporczywe nasuwanie ś. jakiej myśli; nagabanie o. złego ducha, opętanie.
Obsiać, forma nied. Obsiewać; zasiać co naokoło czego; obsadzić nasienie dokoła; zasiać pole, skończyć siać; siejąc, zostawiać w środku miejsce nie obsiane; o. ś., ukończyć sianie na swych polach.
Obsiadać, siadać naokoło (o. stół), siadać w większej ilości; otaczać; opanować, być komu uciążliwym, opadać; o. ś., obniżać ś.
Obsiadły, który został otoczony, którego obsiedli; który osiadł, zamieszkał, osiadły.
Obsiąkać, Obsiąknąć — p. Osiąkać, Osiąknąć.
Obsiąść, Obsieść, forma nied. Obsiadać; naokoło czego zasiąść, usiadłszy otoczyć ze wszech stron; otoczyć kogo, oblegać, oblec, zgromadzić ś. koło kogo licznie; zasiadać gdzie, umieszczać ś. gromadnie; objąć, opanować; okryć; o. kogo = być koło niego w większej ilości, być uciążliwym, dokuczliwym, opanować, zawojować.
Obsiec, forma nied. Obsiekać; obciąć, ściąć dokoła; o. komu skrzydła = poskromić go, ukrócić; o. ś., obszarpać ś., obstrzępić ś.
