ktoś ś. obraził); cios, ból, rana, skaleczenie; szkoda, uszczerbek, strata; zniewaga, krzywda, ujma, ubliżenie; o. Pana Boga = grzech; o. majestatu = odezwanie ś. ujemne o osobie monarszej, nieuszanowanie jej; niech to będzie bez o-y = proszę ś. nie obrażać; śmiertelna o. = zniewaga; naruszenie, przestąpienie prawa, zakazu; w bot., roślina.
Obrazek, mały obraz, drzeworyt, rycina kolorowana w książce, zwłaszcza w książce dla dzieci a. młodzieży; mały wizerunek świętego a. czegoś świętego; mały utwór powieściowy, nowela; o. liryczny = utwór epicki, pozbawiony akcji, przepojony uczuciem; o. rodzajowy = takiż utwór epicki, przedstawiający plastycznie pewne obyczaje.
Obrazić — p. nied. Obrażać.
Obrazik, mały obraz święty.
Obrazkować, przedstawiać w obrazkach.
Obrazkowate rośliny, rodzina roślin jednoliściennych.
Obrazkowiec, roślina z rodziny obrazkowatych, aron (fig.).
Obrazkowy, odnoszący ś. do obrazków, składający ś. z obrazków (abecadło o-we, łamigłówka o-wa).
Obrazoburca, przeciwnik czci obrazów świętych, ikonoklasta (sekta religijna, powstała w państwie Byzantyjskim w VIII w. po Chr.).
Obrazoburczy, przym. od Obrazoburca.
Obrazoburstwo, zwalczanie czci obrazów świętych, ikonoklazja.
Obrazochwalca, czciciel obrazów świętych, ikonodul.
Obrazochwalstwo, cześć, ubóstwianie obrazów świętych.
Obrazować, przedstawiać co w obrazach, pisać stylem obrazowym, wyrażać ś. obrazowo, tworzyć obrazy poetyczne.
Obrazowo, malowniczo, plastycznie.
Obrazowość, malowniczość, plastyczność (o. stylu).
Obrazowy, malowniczy, plastyczny, silnie oddziaływający na wyobraźnię (styl o.).
Obraźliwie, z wyrządzeniem obrazy, z obrazą; popędliwie; niecierpliwie, z urazą; zaczepnie.
Obraźliwość, cecha tego, co jest obraźliwe, co wyrządza obrazę; łatwość obrażania ś., drażliwość; popędliwość, opryskliwość.
Obraźliwy, obrażający, dotykający obrazą; łatwo obrażający ś.; popędliwy, opryskliwy; zaczepny.
Obraźnica, roślina z rodziny obrazkowatych, popłun (fig.).
Obraźnik, rzeźbiarz, malarz; kramarz wędrowny, handlujący obrazami świętemi; ten, co nosi obrazy podczas procesji; ten, co obraża, bezwstydnik.
Obrażać, forma dok. Obrazić; kaleczyć, ranić, uszkadzać na ciele; razić, uderzać; o. kogo, dotykać nieprzyjemnie, krzywdzić, znieważać, lekceważyć, nie szanować, gniewać kogo, uchybiać, ubliżać, uwłaczać komu (o. Pana Boga = grzeszyć); plamić, kazić; nastawać, godzić na co; przestępować co, naruszać, wykraczać przeciw czemu (o. prawo, zwyczaj, zakaz); o. ś., ranić ś., kaleczyć ś., potrącać ś., uderzać ś. o co znienacka; urażać ś., poczynać ś. gniewać ś., obruszać ś., być niemile dotkniętym, gorszyć ś., kalać ś., plamić ś.
Obrażenie, okaleczenie, rana.
Obrąb, brzeg tkaniny jakiej,
