Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/907

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Obheblowaćp. Oheblować.

Obiad, najobfitszy posiłek, spożywany pośród dnia, zwykle koło południa, uczta o południu; potrawy, z który ch składa ś. jedzenie południowe; południe, pora obiadowa; przerwa południowa w pracy, przeznaczona na spożycie obiadu; jestem po o-dzie = jadłem już obiad; u skąpego zawsze po o-dzie = nigdy nie częstuje; za jednym zasiadem jeść wieczerzę z o-dem = czekać z obiadem aż do wieczerzy; musztarda po o-dzie = rzecz spóźniona; pokusił ś. dziad na cudzy o., cudzego nie dostał i swojego nie zjadł = oglądając ś. na cudze, nie dopilnować swego.

Obiadek, zdr. od Obiad.

Obiadować, jeść obiad.

Obiadowe (-ego), pieniądze, dawane zamiast obiadu, strawne.

Obiadowy, do obiadu należący, obiadu dotyczący (pora o-a).

Obiata, ślub, uroczyście złożona obietnica; ofiara, składana np. bóstwom.

Obiatować, przyrzec, obiecać; przysięgać, przyrzekać, ślubować; składać ofiarę, obiatę (np. bóstwu).

Obibok, rębacz, burda, zawadjaka, awanturnik.

Obiciarz, tapeciarz, tapicer.

Obicie, wybicie kogo, wychłostanie; nabicie, nasadzenie, opatrzenie czym; pociągnięcie, powleczenie, pokrycie czym; materjał, którym ś. obija coś, zwłaszcza ściany mieszkania (o. adamaszkowe, płócienne, skórzane); o. papierowe = tapeta.

Obiczować, osmagać biczem, chłostać.

Obić, wybić kogo, wychłostać, osmagać; uderzeniem obtłuc, nadtłuc; strącić, obtrącić; pokryć, powlec jakim materjałem (meble, ściany); o. blachą = przybić blachę na wierzchu; o. beczkę = objąć ją obręczami; o. ś. o uszy = dojść do uszu, dać ś. słyszeć.

Obie, Obiedwie, obydwie, i jedna i druga, dwie.

Obiec, Obiegnąć, forma dok. Obiegać; biegnąc okrążyć, obejść; oblecieć, zwiedzić; ogarnąć (wzrokiem, myślą); krążyć (o-gła wieść).

Obiecanka, obietnica, nie mająca rękojmi spełnienia ś.; o. cacanka, a głupiemu radość = cieszy ś. z byle jakiej obietnicy.

Obiecująco, z dobrą nadzieją, pokaźnie, obficie, bogato.

Obiecujący, po którym można ś. wiele spodziewać dobrego, mający przed sobą piękną przyszłość, pełen nadziei.

Obiecywać, forma dok. Obiecać; czynić obietnicę, przyrzekać; zapowiadać, przepowiadać, wróżyć; rokować, dawać nadzieję; o. sobie co, spodziewać się, oczekiwać, tuszyć; ofiarowywać, ślubować; o. ś., przyrzekać, dawać obietnicę, podejmować ś. czego; zapowiadać ś.; ślubować, ofiarowywać ś., składać przyrzeczenie, pójść gdzie (np. do jakiego świętego miejsca); ziemia obiecana = mająca uszczęśliwić, obfitująca we wszystko.

Obiednić, zrobić biednym, zubożyć, zrujnować kogo.

Obiedrza, w bot., roślina z rodziny mirtowatych (fig.).

Obiedwiep. Obie.

Obieg, krążenie, obracanie się koło jakiego przedmiotu, bieg wokoło (o. krwi, o. soków w roślinie, o. materji w przyrodzie); przechodzenie, przemijanie, przebieg; bieg, przejście od miejsca do miejsca, z rąk do rąk (o. monety, weksli i t. p.).

Obiegać, forma dok. Obiec, Obiegnąć; biec naokoło, biegać od miejsca do miejsca; biegając, zwie-