Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/906

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

czego obejść, wstrzemięźliwy, umiarkowany; bez którego można ś. obejść, niekonieczny; czuły, drażliwy.

Obetkać, Obetknąć, poobtykać, pookładać, otoczyć, powtykać, ogrodzić; obładować, opakować, przepełnić; o. ś., owinąć ś. szczelnie, opakować ś.; objeść ś.

Obetkany, ten, to, którego albo co obetkano; najedzony aż do zbytku.

Obetrzeć (obtarł), zdjąć co za pomocą potarcia, otarcia, wytrzeć, usunąć chwilową wilgoć, nieczystość, brud; doprowadzić do czystości, otrzeć; o. skórę = zranić ją z wierzchu.

Obewrzały, oblepiony czymś skrzepłem, zapiekły, zaszły.

Obewrzeć (obwarł) — p. nied. Obwierać.

Obezbarwnić, pozbawić barwy.

Obezczulać, dok. Obezczulić; robić nieczułym, odrętwiać.

Obezecnieć, stać ś. bezecnym, skazić ś., zhańbić ś.

Obezludniać, forma dok. Obezludnić; ogałacać z ludności, wyludniać; o. ś., ogałacać ś. z ludności, wyludniać ś.

Obeznawać, forma dok. Obeznać; dawać komu co poznać, zaznajamiać kogo z czym, nauczać, czego kto nie znał; o. ś. z czym, poznawać co, uczyć ś., jak ś. z czym obchodzić, zapoznawać się z czym.

Obeznany, który ś. obeznał, którego obeznano; świadomy, doświadczony, obyty.

Obezsilać, Obezsilniać, forma dok. Obezsilić, Obezsilnić; pozbawiać sił, obezwładniać.

Obezwładniać, forma dok. Obezwładnić; robić bezwładnym, pozbawiać władzy w członkach, skrępować, wiązać.

Obezwładnieć, stracić władzę w członkach, stać ś, bezwładnym.

Obezwłasnowolnić, pozbawiać prawa rozporządzania swoim majątkiem, wziąć w kuratelę; obezwładnić.

Obeżreć ś., Ożreć ś., forma nied. Obżerać ś., Ożerać ś.; najeść ś. do przesytu, napchać się jadłem.

Obębnić, ogłosić publicznie, obwieścić przy biciu w bęben; o. kogo = ograć w jakiej grze; o. ś., najeść ś., opić ś.

Obficie, dostatnio, dużo, hojnie, pełno.

Obfitość, wielki dostatek, mnóstwo, wielość, pełność, bogactwo; róg o-ci = symboliczne wyobrażenie obfitości w formie rogu, z którego sypią ś. owoce i kwiaty.

Obfitować, mieć poddostatkiem, mieć dużo, opływać w co, mieć do zbytku; być obfitym.

Obfity, mający dużo czego, suty, bogaty; płodny, urodzajny; nieprzebrany, niewyczerpany; hojny, szczodry.

Obgadywać, Ogadywać, forma dok. Obgadać, Ogadać; oczerniać, szkalować, obmawiać kogo; gadając, rozmawiając, załatwić, obrobić, omówić (interes, sprawę); gadając, rozmawiając, rozważyć wszechstronnie co, o. ś., obmawiać ś. wzajemnie a. samego siebie.

Obganiać, forma nied. od Obegnać.

Obgarniaćp. Ogarniać.

Obgniatać, Obgnieść, ugniatać, ugnieść co naokoło.

Obgniłyp. Ogniły.

Obgonićp. Obegnać.

Obgotowywać, forma dok. Obgotować; nieco gotować, gotować z wierzchu, owarzać.

Obgradzać, Obgrodzićp. Ogradzać, Ogrodzić.

Obgryzać, Obgryźćp. Ogryzać, Ogryźć.

Obhaftować, zahaftować dokoła, we wszystkie strony.