Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/903

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Obczęstować, poczęstować dookoła wszystkich, obdzielić.

Obczyzna, wszystko, co jest obce, co nie należy do jakiego narodu a. państwa; cudzoziemszczyzna; wszystko, co jest nie nasze; zagranica, obce kraje, obcy język, obce obyczaje.

Obdach, nm., wysunięty brzeg dachu, okap (f.); daszek nad drzwiami, nad oknem.

Obdarniować, Odarniować, Odarniać, okładać darniną.

Obdarowaćp. Obdarzać.

Obdarto, obszarpanie, w łachmanach, w gałganach, w podartym odzieniu (chodzić o.).

Obdartus, Obdartuch, ten, który chodzi w odartym odzieniu; obszarpaniec, oberwaniec.

Obdarty, Odarty, ten, z którego wierzchnią powłokę zdjęto, zdarto, zerwano; przen., pozbawiony czego gwałtem; nie cały, w łachmanach; dziurawy; człowiek, chodzący w podartym odzieniu, oberwany, obszarpany.

Obdarzać, Obdarowywać, forma dok. Obdarzyć, Obdarować; hojnie kogo jakim darem opatrywać, dawać komu dar, podarunek, obsypywać darami; zaszczycać darem, uszczęśliwiać darem; udzielać, dawać, ofiarowywać.

Obdarznica, nm., rynna dachowa, okapnica.

Obdłubaćp. Odłubać.

Obdłużać, Obdłużyć, zaciągnąć dług na co, obciążyć długiem a. długami (o. majątek).

Obdrapaćp. Odrapać.

Obducent, łć., lekarz, robiący obdukcję i spisujący z niej protokół.

Obdukcja, łć., sądowo-lekarskie zbadanie zwłok, połączone z sekcją w celu stwierdzenia rodzaju śmierci, przyczyny i warunków, wśród których nastąpiła.

Obdumać, obmyślić.

Obduracja, łć., twardnienie, zapchanie.

Obdział, podział, dział, jaki komu wypadł przy dzieleniu.

Obdzielać, Obdzielić, dzielić co między wiele osób; udzielać; o. ś., między sobą dzielić co wzajemnie.

Obdzielny, dający ś. łatwo dzielić, podzielny.

Obdzierać, Obedrzeć, naokoło zdzierać; zrywać kawałkami; pozbawiać zwierzchniej części czego zdzieraniem; przen., łupić, rabować, zdzierstwem wyrywać; o. ś., wzajemnie ś. łupić, wydzierać jeden drugiemu mienie; o. ubranie = niszczyć przez długie używanie, zużywać przez długie noszenie.

Obdziergać, Obdzierzgać, obszyć grubo brzeg jakiej tkaniny ściegiem przy ściegu.

Obec, gmina, gromada; ogół, powszechność; w o. = w ogóle, w ogólności, powszechnie, ogólnie, razem (oznajmiamy wszem w o. = wszystkim); w o. a. wobec, przysł., przed kimś, w przytomności czyjej, w obecności.

Obecnie, wspólnie, razem; osobiście; w tej chwili, wobec dzisiejszych okoliczności, teraz oto.

Obecność, zgromadzenie, ogół; znajdowanie ś. osobiste, przytomność, chwila teraźniejsza, czas najbliższy nas.

Obecny, ogólny, powszechny; osobisty, będący przy czym, przytomny, znajdujący ś. w danym miejscu; teraźniejszy, współczesny, dzisiejszy.

Obedjencja, łć., posłuszeństwo; w zakonach: bezwarunkowe posłuszeństwo rozkazom przełożonego; list, dany zakonnikowi wyjeżdżającemu przez jego zwierzchność, ze wskazaniem obowiązków, dla których dopełnienia wyjeżdża.

Obedrzeć, zedrzeć co z kogo,