nastawiać (rękę zwichniętą); nasiąkać czym, nabierać (mocy, barwy); czerpać; wciągać, wdziewać (n. rękawiczki); wyzyskiwać, oszukiwać, namawiać na co.
Naciągany, bałamutny, sztuczny, przesadny, nienaturalny, nieprawdziwy, nielogiczny, nie wytrzymujący krytyki.
Naciągnąć, forma nied. Naciągać; nabrać za pomocą ciągnięcia (n. wody ze studni); wciągnąć co w siebie, nasiąknąć czym przez długie moczenie, gotowanie; nabrać mocy (herbata, ziółka, nalewka); n. wagi u zegara a. zegar = podciągnąć wagi do góry, żeby zegar szedł; wciągnąć, włożyć co na co (n. suknię); obciągnąć, pokryć (n. krzesło skórą); napiąć (n. łuk); natężyć, wyprężyć, wysilić, nakierować, naprowadzić co na co (n. rozmowę na jakiś przedmiot); narychtować, nastawić (n. złamaną nogę); przen., wymóc co na kim podstępnie, wyłudzić, wyciągnąć kogo na co; oszukać, ocyganić, odrwić, wyzyskać kogo; n. ś., nasycić ś. ciągnięciem, zawieść ś., oszukać ś. (n-ł ś. na tym interesie); być naciągniętym.
Naciek, wszelka rzecz powstała z nacieczenia, napływu, np. sopel, stalaktyt, stalagmit; nieprawidłowe przesiąknięcie tkanek pewnej części ciała cieczami organicznemi, nasięk, nacieczenie, napęcznienie, nabrzmiałość.
Nacierać, forma nied. od Natrzeć; pocierać; n. na kogo = prosić go usilnie, nalegać, żądać natarczywie; napastować.
Nacięcie, narznięcie, znak zrobiony za pomocą nacięcia czymś ostrym, karb (n. na drzewie, na kamieniu); w med., rana powierzchowna, ostrym narzędziem zadana (robić n. na skórze).
Nacinany, mający na sobie nacięcia, karbowany.
Nacios, nacięcie zrobione za pomocą ciosania.
Naciosywać, robić nacięcia, nacinać.
Nacisk, naciśnięcie (powiedzieć coś z n-iem); przymus (zrobić coś pod n-iem); przycisk na wyrazie a. wyrażeniu, ton; w med., uciskanie pewnej części ciała za pomocą opatrunku.
Naciskać, cisnąć, przygniatać, przymuszać, zmuszać, skłaniać; narzucać dużo (kamieni i t. p.); nagromadzić; n. ś., robić ruchy gniewliwe, rzucać ś. w gniewie, obruszać ś.; zmęczyć ś. ciskaniem.
Nacisnąć, forma nied. Naciskać; mocno przygnieść, przycisnąć, nagnieść, pocisnąć; przen., przymusić, wywrzeć przymus, zmusić, znaglić, naprzeć; n. ś., nagromadzić się.
Nacja, łć., naród, narodowość.
Nacjonal-liberalni, łć., stronnictwo w Niemczech, przejęte skrajnym nacjonalizmem i nieprzyjazne katolicyzmowi
Nacjonalista, łć., stawiający swoją narodowość ponad inne, nie chcący im przyznać równych praw w państwie.
Nacjonalistyczny, łć., nacechowany nacjonalizmem.
Nacjonalizacja, łć., unarodowienie; wcielenie do jakiej narodowości; uczynienie kosmopolity członkiem współczującym jakiego narodu; w hodowli zwierząt i roślin: takie udoskonalenie gatunków krajowych, aby one otrzymały znamiona miejscowe, wyróżniające je korzystnie od zagranicznych; n. własności nieruchomej = wywłaszczenie wszelkiej własności nieruchomej prywatnej na korzyść władzy państwowej jako przedstawicielki narodu, unarodowienie, upaństwowienie (jedno z żądań socjalizmu).
Nacjonalizm, łć., dążenie do
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/811
Wygląd
Ta strona została przepisana.