Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/771

nie, mające na celu szerzenie chrystjanizmu i oświaty wśród ludów dzikich i pogańskich; zjazd duchowieństwa na uroczystość religijną z kazaniami dla ludu; ekspedycja księży celem poprawy ludu; dom zamieszkany przez misjonarzy; u starożytnych Rzymian: wozy o różnych barwach, wchodzące na arenę w celu ścigania się; wogóle posłannictwo, zadanie, cel działań.

 Misjonarz, łć., kapłan, szerzący wiarę chrześcijańską i oświatę wśród dzikich ludów; członek zgromadzenia ks. Misjonarzy a. Lazarystów reguły św. Wincentego a Paulo.

 Miska, niewielka misa.

 Miskal, arab., jednostka wagi dla pereł i drogich kamieni.

 Miskolancja, wł. — p. Meskolancja.

 Mispikiel, nm., minerał, związek arsenu z siarką i żelazem, pirytoid.

 Miss, ang., panna.

 Mister, ang., pan, tytuł, dawany tym, którzy nie mają prawa używać tytułu wyższego.

 Misterje, gr., tajemne obrządki religijne u Greków, w których uczestniczyli tylko wybrani i wtajemniczeni; w wiekach średnich dramaty, osnute na historji męki i zmartwychwstania Chrystusa Pana.

 Misternie, łć., przysł., sztucznie, kunsztownie; zręcznie, biegle; dowcipnie.

 Misterny, łć., sztuczny, dowcipnie obmyślony, skomplikowany; filigranowy, delikatny; przebiegły, chytry; udany, obłudny.

 Mistral, fr., gwałtowny wiatr północno-zachodni na morzu Śródziemnym.

 Mistress, ang., pani, w Anglji tytuł kobiet zamężnych, które nie mają prawą do tytułu „lady“.

 Mistrz, łć., człowiek, odznaczający ś. wysoką nauką, wielką biegłością, doskonałością w czym, wielki artysta; przewodnik, kierownik; przełożony, naczelnik, starszy; majster jakiego cechu; m. zakonu = naczelnik zakonu; Wielki M. = Najwyższy przełożony Zakonu Krzyżackiego; m. sprawiedliwości = kat.

 Mistrzostwo, łć., biegłość, doskonałość, artyzm, sztuka; godność mistrza; tytuł mistrza; rządy mistrza; kraj, pozostający pod rządami w. mistrza; zbior., mistrz z żoną.

 Mistrzowski, łć., odnoszący się do mistrza, mistrzowi właściwy, do mistrza należący; doskonały, kunsztowny, wzorowy; po m-u, m-o, jak mistrz, artystycznie, biegle, doskonale, wzorowo, wspaniale.

 Mistrzyni, łć., forma żeńs. od Mistrz.

 Mistycyzm, gr., wiara w tajemniczy bezpośredni stosunek duszy z Bogiem, dostępny jednostkom wybranym; nastrój głęboko religijny, zatapianie ś. w rozmyślaniu o Bogu i rzeczach nieziemskich; zaciekanie ś. w tajemnicach rzeczy nadzmysłowych.

 Mistyczny, gr., na mistyce oparty, nacechowany mistycyzmem, tajemniczy; nadzmysłowy; m. a. tajemny testament = z podpisem testatora i sześciu świadków, przedstawiony notarjuszowi przez testatora, następnie zamknięty w kopercie zapieczętowanej z poświadczeniem notarjusza.

 Mistyfikacja, łć., wprowadzenie kogo w błąd, wywiedzenie w pole, nadużycie łatwowierności w celu wyśmiania a. ośmieszania.

 Mistyfikator, łć., ten, kto wprowadza kogo w błąd, kto mistyfikuje.

 Mistyfikować, łć., dopuszczać ś.