Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/753

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

krzywdę = doznawać krzywdę, m. nadzieję, m. chęć, m. zamiar; m. godność = piastować, spełniać jaki obowiązek; m. co na sumieniu, w sercu = trapić ś. czym, czuć ś. zobowiązanym do czego; m. co na języku = nie móc sobie narazie przypomnieć; m. z kim na pieńku = czuć urazę, gniewać ś.; m. u siebie lokaja, kucharkę = utrzymywać; m. sklep, fabrykę, warsztat = posiadać; m. na sobie suknię = być ubranym; m. co z kim = obcować z nim, przestawać; m. co do czego a. kogo = ściągać ś., tyczyć ś., stosować ś. (to niema nic do tego); m. kogo za sobą = być pewnym obrony, opieki, pomocy; m. co do kogo = upatrzyć sobie co do kogo, m. urazę, pretensję (co on ma do mnie); m. oko na kogo = śledzić go; m. kogo za nic = nie mieć dla kogo żadnych względów, poniewierać nim; m. co od kogo = nabyć, otrzymać w darze; ma = pozycja w książkach handlowych, wykazująca należność, kredyt; ma = stać go na to, jest w możności; nie m. = nie posiadać; przedstawienie nie miało miejsca = nie odbyło ś.; m. co w pamięci, w zachowaniu = zachowywać; co masz w tym? = co ci na tym zależy?; m. dziecko na ręku, książkę w ręku = trzymać; dawać co komu (masz tu na piwo!); wziąć, otrzymać, dostać; m. co za swoje = otrzymać karę a. nagrodę; co masz z tego? = coś zyskał?; m. dość na czym = przestawać na czym; m. kogo w ręku = mieć w swojej mocy; mam go w kieszeni = jest zadłużony u mnie; masz tobie! otóż masz! masz, czegoś chciał! = otóż to! dobrze ci tak!; masz! (rozkazująco) na! weź to! masz to zrobić! = musisz to uczynić! otóż go macie! = przyszedł, zjawił ś., widzicie go!; znaleźć (masz w tej bajce naukę); wiedzieć, otrzymać o czym wiadomość (m. co za rzecz pewną); masz mnie! = rozporządzaj mną; chować, strzec (m. co w tajemnicy); uważać, mniemać (mam, to za żart, mam go za nic); nie mieli z sobą dzieci = nie urodziły im ś.; zawierać (funt ma 32 łuty); dziś mamy trzeciego maja = dziś jest...; m. mowę, m. kazanie = wypowiedzieć; m. Mszę = odprawić Mszę; jako czasownik posiłkowy: chcieć (mam jutro wyjechać), móc (cóż mam robić?); zamierzać (miał wczoraj przyjechać); nie mieć potrzeby (nie masz ś. czego wstydzić); ma ś. rozumieć = rozumie ś.; niema komu, niema kto = nikt ś. nie znajduje, ktoby...; m. ś., być w jakim stanie (ma ś. źle, ma ś. dobrze = jest niezdrów, zdrów; jak ś. masz? = jak twoje zdrowie?; forma powitania; mam ś., jak groch przy drodze = kiepsko; rzecz tak ś. ma = przedstawia ś.; m. ś. do czego = być w stosunku (tak ś. ma 2 do 4, jak 3 do 6); zająć pewne stanowisko względem kogo a. czego (m. ś. na baczności, na, ostrożności); m. ś. ku czemu = dążyć, zmierzać, celować (m. ś. do dobrego, do złego = skłaniać ś., chylić ś. ku czemu: dzień ma ś. ku wieczorowi, kraj ma ś. ku upadkowi; młodzieniec ma ś. ku pannie = kocha ś. w niej, stara ś. o jej względy; młodzi mają ś. ku sobie = czują ku sobie wzajemną skłonność); ma ś. ku wojnie = zanosi ś. na wojnę; ma ś. na burzę = zbiera się na burzę.

Miednica, naczynie do mycia ś., kość krzyżowa w połączeniu z innemi pobocznemi kościami, jamę brzuszną od dołu ograniczająca (fig.); m. większa a. wielka rozłożysta część miednicy, stykająca ś. z brzuchem bezpośrednio; m. mniejsza a. mała = dno jamy miednicy; m. nerkowa — p. Miedniczka.