Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/743

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Meoński, gr., głoszący sławę, bohaterski.

Mer, fr., naczelnik okręgu we Francji; burmistrz; urzędnik stanu cywilnego.

Merdaćp. Margać.

Merengi, Meryngi, fr., ciastka z ubitego na pianę białka, jaj i gęstego syropu, lekko wypiekanego.

Mereżka, ukr., ozdobny przezroczysty, dziurkowaty ścieg w bieliźnie.

Meritum, łć.p. Merytum.

Merkantylista, łć., zwolennik merkantylizmu ekonomicznego; człowiek przypisujący handlowi nadmierną wagę w życiu gospodarczym narodu.

Merkantylizm, łć., pogląd, według którego bogactwo kraju zależy od ilości posiadanych pieniędzy, popierający zatem handel wywozowy, przemysł, cła ochronne, ograniczające import.

Merkantylny, fr., dotyczący handlu, kupiectwa, handlowy, kupiecki; system m.p. Merkantylizm.

Merkurjalizm, łć., zatrucie rtęcią.

Merkurjalny, Merkurjuszowy, łć., zrobiony z merkurjuszu a. odnoszący ś. do merkurjuszu, rtęciowy (maść m-a; kuracja m-a).

Merkurjusz, łć., rtęć, żywe srebro.

Merkury, łć., u Rzymian starożytnych bożek przemysłu, handlu i złodziei (fig.); nazwa planety.

Merla, fr., rodzaj grubej i sztywnej bawełnianej gazy.

Merostwo, fr., godność, urząd mera; jego kancelarja; okrąg podległy jego władzy.

Merydjan, łć., południk (fig.).

Merydjonalny, łć., południowy.

Meryngi, fr.p. Merengi.

Merynos, hiszp., owca rasy cienkorunnej hiszpańskiej (fig.); tkanina wełniana, rodzaj kamlotu; przen. żart., bogaty właściciel ziemski, arystokrata.

Merystema, gr., w bot., tkanka twórcza roślinna.

Merytoryczny, łć., dotyczący głównej treści przedmiotu lub sprawy.

Merytum, Meritum, łć., główna treść sprawy, przedmiot sporu; w dawnym prawie polskim: obustronne przedstawienie sprawy.

Merzyk, rośl. z gromady mchów liściastych, z rodziny prątnikowatych, morchwian, mech gwiazdkowy.

Mesaż, fr., orędzie prezydenta rzeczypospolitej przy otwarciu izb; w Stanach Zjednoczonych Ameryki Półn. orędzie prezydenta przy zagajeniu kongresu, zawiadamiające o stanie spraw związkowych, lub polecające rozważenie środków wymaganych przez okoliczności.

Mesel, Mejsel, nm., dłuto, zakończone ostrzem ukośnym (fig.).

Mesjada, utwór poetycki, osnuty na tle życia i męki Chrystusa.

Mesjaniczny, Mesjanistyczny, łć., dotyczący Mesjasza, posłanniczy, pomazańczy, namaszczony.

Mesjanista, łć., zwolennik, wyznawca mesjanizmu.

Mesjanizm, łć., posłannictwo; mistyczna nauka o posłannictwie ludzi i ludów wybranych.

Mesjasz, hebr., dosł., namaszczony, pomazaniec; zapowiadany i oczekiwany Zbawiciel.

Meskinerja, fr., skąpstwo, skner-