Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/722

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Markotnieć, stawać ś. niezadowolonym, gderliwym, smutnym, posępnieć.

Markotny, posępny, smutny, niespokojny, niezadowolony, kwaśny, chmurny.

Markować, nm., stawiać znaczki, zaznaczać, nakarbowywać sobie znak; odkładać marki jako znaczki dla policzenia ś., notować numery odpowiednie; płacić markami przed ostatecznym obrachunkiem; stemplować, pieczętować; opatrywać w markę; naklejać markę na list, na podanie, na kwit; (o aktorze) grać rolę niedbale, aby zbyć; m. sobie w pamięci = zapamiętywać; mówiąc, akcentować jaką myśl ważniejszą, uwydatniać; w grze karcianej m. kolor = grać tak, aby pokazać, jaki kolor jest u gracza najsilniejszy.

Marksizm, teorja ekonomiczna socjalisty Niemca Karola Marx’a.

Markszajder, nm., gieometra górniczy, inżynier górniczy.

Marlina, ciało umarłego, trup; nędzne, marne zboże a. trawa.

Marmelada, Marmolada, fr., owoce rozgotowane z cukrem i zgęszczone.

Marmeladka, Marmoladka, fr., sok owocowy, ocukrzony i zgęstniały, urobiony w foremkach.

Marmoryzować, Marmuryzować, łć.p. Marmurkować.

Marmur, łć., wapień zbity a. ziarnisty, biały a. kolorowy, dający ś. polerować (fig.); m. a. m-y = wyroby z tego wapienia, np.: posadzka, stopnie schodów, posągi, podstawy, patery, urny, ozdoby itp.; przen., m. = człowiek zimny, nieczuły, nieugięty.

Marmurek, łć., rodzaj osełki z drobnoziarnistego piaskowca albo z łupku do ostrzenia delikatniejszych narzędzi ostrych; futro czarnego lisa; przen., człowiek obłudny, szczwany, z cicha frant.

Marmurkować, łć., wykładać marmurem, tynkować stiukiem, masą, naśladującą marmur; malować na kolor marmuru; przyozdabiać brzegi książki deseniem marmurowym.

Marmurołom, Marmurnica, łć., kopalnia marmuru.

Marmurowy, łć., z marmuru; przen., bez wyrazu, bez czucia, zimny, obojętny, sztywny, posągowy, nieruchomy.

Marmuzela, fr.p. Mamzela.

Marnić, marnym czynić, psuć, niszczyć — p. Marnować.

Marnie, Marno, napróżno, bez pożytku, daremno; pójść m. = stracić z własnej winy, źle skończyć; zginąć, przepaść; zginiesz m. = przepadniesz, stracisz życie.

Marnieć, ginąć, niszczeć, przepadać, nędznieć, stawać ś. marnym, nikczemnieć; iść na marne; przemijać bez pożytku, ginąć bez chwały.

Marnostka, rzecz nędzna, mało warta, błahostka, drobnostka.

Marność, rzecz marna, mało warta, nędzna; znikomość, próżność (m. nad m-iami i wszystko m. = wszystkie sprawy ludzkie są nędzne, mało warte).

Marnota, rzecz marna, drobna, lichota, nędzota — p. Marność; roślina z rodziny witułkowatych.

Marnotrawca, Marnotrawnik, tracący lekkomyślnie mienie, czas, rozrzutnik, utracjusz, warchoł.

Marnotrawczyni, Marnotrawnica, forma ż. od Marnotrawca.

Marnotrawić, wydawać pieniądze na rzeczy nieużyteczne, marnować, marnie niszczyć, trwonić, tracić (m. majątek, czas, zdolności, zdrowie).

Marnotrawny, tracący lekkomyślnie pieniądze, mienie, rozrzutny, nieoszczędny; syn m. =