Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/717

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

łać chytrze, podstępnie, wykręcać ś., wywijać ś., tumanić.

Maneż, fr., szkoła konnej jazdy, ujeżdżalnia; tresowanie konia — p. Kierat.

Mangan, Manganez, wł., pierwiastek chemiczny, metal szary, twardy, kruchy.

Manganit, wł., ruda manganowa.

Manglja, rodzaj drzew zwrotnikowych, rośnie w Azji i Ameryce południowej (fig.).

Mango, malajs., owoc mangowca znacznej wielkości.

Mangowiec, malajsk., drzewo zwrotnikowe z rodziny terpentyńcowatych (fig.).

Mangust a. Szczurnik, rodzaj ssących z rodzidziny wiwer czyli łasz (fig.).

Maniać (w grze w piłkę), zamierzać ś. piłką, nie uderzając, dla oszukania przeciwnika.

Maniana, Manianie, rodzaj gry w piłkę.

Manicheizm, sekta pogańsko-chrześcijańska, uznająca równorzędność dwu bóstw: złego i dobrego, jej wyznawcy żyli w ubóstwie, czystości i wstrzemięźliwości (od imienia Manesa, mnicha perskiego z III w. po Chr.).

Manichejczyk, zwolennik manicheizmu; żart., uprzykrzony wierzyciel.

Manicher, nm., wierzyciel naprzykrzony.

Manić, zwodzić, łudzić, oszukiwać, okpiwać; m. ś., łudzić, liczyć ś. z kimś a. z czymś.

Manifest, łć., odezwa do narodu, publiczne uroczyste oświadczenie panującego, wybitnej osobistości politycznej lub stronnictwa; protestacja.

Manifestacja, łć., wpadające w oczy okazanie swego sposobu myślenia i czucia; zbiorowe publiczne stwierdzenie uczuć, zapatrywań i życzeń w jakiej kwestji; demonstracja; protest publiczny.

Manifestant, łć., uczestnik manifestacji.

Manifestować, łć., objawiać, ujawniać, okazywać jawnie; protestować publicznie, oświadczać ś. przeciw czemu; m. ś., publicznie objawiać swój sposób myślenia; popisywać ś.; afiszować ś.

Maniok, fr., roślina zwrotnikowa, z której korzenia otrzymuje ś. tapioka kasawa (fig.).

Manipula, łć., rota u Rzymian, 1/8 kohorty a. 1/80 legjonu.

Manipulacja, łć., wszelka czynność, wykonana biegle rękami; sposób, porządek odbywania jakiej czynności; kierowanie czym, zarządzanie.

Manipulant, łć., ten, kto jest używany do wykonywania czynności ręcznych, kto manipuluje; instruktor wojskowy.

Manipularz, łć., rodzaj krótkiej stuły, naręcznik, wdziewany przez kapłana podczas Mszy św. na lewą rękę (fig.).

Manipulować, łć., kierować zręcznie, dawać czemu pewien obrót, zarządzać korzystnie; zajmować ś. jakąkolwiek robotą w pewien sposób określony, robić, działać.

Manistap. Menonita.

Manja, gr., choroba umysłowa, rodzaj obłędu; jakaś szczególna myśl, oplątująca umysł; chorobliwy pociąg do pewnych bezużytecznych czynności, działalność uparcie zwrócona w jednym, czę-