Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/707

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

laziak magnetyczny, minerał: połączenie tlenu z żelazem, magnes naturalny a. zarazem bardzo ceniona ruda żelazna.

Magnetyzer, ten, co leczy za pomocą magnetyzmu, wprawia w sen hipnotyczny, hipnotyzer (forma ż. Magnetyzerka).

Magnetyzm, łć., własność niektórych ciał przyciągania a. odpychania innych ciał; m. ziemski = własność kuli ziemskiej, wskutek której luźno zawieszona igła magnesowa ustawia ś. zawsze w tym samym kierunku, przyczyna zboczeń i nachyleń igły magnesowej; m. zwierzęcy a. fizjologiczny = dawniejsza nazwa specjalnej siły organizmu ludzkiego, zdolnej wywoływać zjawiska, zwane dziś hypnotycznemi — p. Hypnotyzm.

Magnetyzować, gr., wywoływać objawy hypnotyczne; wywierać silny wpływ na wolę czyją; czarować, pociągać, opanowywać kogo.

Magnetyzująco, przysł., w sposób magnetyzujący, przyciągająco.

Magnez, Magnezjum, gr. - p. Magn.

Magnezja, gr., związek chemiczny magnezu; m. palona = tlenek magnezu; m. biała = magnezyt.

Magnezjowy, gr., przym. od Magnezja; m-a lemonjada, napój musujący kwaskowy, w którego skład wchodzi magnezja; m-e światło = białe rażące światło, z jakim płonie magnez.

Magnezyt, gr., węglan magnezji, używany do wyrobu gorzkiej soli i otrzymywania kwasu węglanego.

Magnificencja, łć., przepych, okazałość, wspaniałość — p. Magnificus.

Magnificus (-kus), Magnificencja, łć., Wysokość; tytuł rektora uniwersytetu.

Magnifika, łć., pani: kobieta okazała, wystrojona; żart., żona.

Magnolja, łć., roślina bobrownik o pięknych kwiatach białych i różowych (fig.).

Magot, rodzaj małpy wązkonosej (fig.).

Maharadża, hind., tytuł władców i książąt w Indjach Wsch.

Mahatma, hindus., człowiek biegły w okultyzmie; dosłownie: wielka dusza.

Mahdi, ar., w wierzeniach Mahometan prorok.

Mahometanin, Mahometańczyk, wyznawca religji Mahometa, muzułmanin, muslemin (forma żeńs. Mahometanka).

Mahometański, dotyczący Mahometan, muzułmański.

Mahometanizm, Mahometyzm, religja, ustanowiona przez Mahometa, Islam.

Mahoniowy, przym. od Mahoń; m. kolor, brunatno-czerwonawy.

Mahoń, Mahagoń, Mahoniowiec, gatunek bardzo trwałego, twardego drzewa, rosnącego w Ameryce, używanego na kosztowne sprzęty, forniery, części maszyn, inaczej: świstek (fig.).

Maić, zdobić zielonością drzew albo gałązek zielonych, łodyg liści, ocieniać; zdobić kwiatami, kwiecić; m. ś., w liście ś. przyodziewać (o roślinach).

Maik, kwiecie, wianek, zabawa majowa — p. Majówka.

Mais, fr., kukurydza (fig.); pszenica turecka.

Maj, łć., piąty miesiąc w roku; żart., w m-u = jutro, nigdy, na św. Jury; zielo-