Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/695

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

przystępnie, jasno, zrozumiale; ł-ą coś komu kłaść do głowy = wykładać co przekonywająco.

Łopatka, zdr. od Łopata; mała łopata; kość, leżąca z tyła klatki piersiowej, a z boku od kolumny pacierzowej (f.); ćwierć przednia (u rzeźników); narzędzie kuchenne — p. Kopystka; placka na muchy.

Łopatkowy, Łopatczany, przym. od Łopatka.

Łopian, Łopień, Łopucha, Łopuch, roślina z rodziny złożonych (fig.).

Łopot, stuk, huk, szelest, odgłos; odgłos poruszania skrzydłami.

Łopotać, stukać, uderzając czymś płaskim (np. skrzydłami); tłuc ś., uderzać ś. (serce ł-ce).

Łopuchp. Łopian.

Łopucha, gatunek rzodkwi.

Łosica, skóra łosia; kurtka ze skóry łosia; ł. a. łosza, samica łosia.

Łosię (-ęcia, lm. — ęta), Łoszę, młode łosia.

Łosina, mięso łosie.

Łosiowy, Łosi, przym. od Łoś; z łosia, z łosiej skory.

Łoskot, hałas, stuk, odgłos upadku, uderzenia, strzału, grzmotu — p. Łomot.

Łoskotać, robić łoskot, łomotać.

Łoskotny, Łoskotliwy, hałaśliwy, wydający łoskot.

Łososiarnia, miejsce, gdzie ś. utrzymują łososie.

Łososina, mięso z łososia.

Łososiopstrąg, Łosiostrąg, ryba z rodz. członkopromiennych(f.).

Łososiowaty, podobny do łososia; ryby ł-te = rodzina ryb członkopromiennych.

Łosoś, ryba z gatunku łososiowatych członkopromienna, brzuchopłetwa (zdr. Łososiek) (fig.).

Łoszap. Łosica; kobyła łosia.

Łoszak, Łoszę, ukr., źrebak, źrebię.

Łoś, przeżuwające zwierzę o dużych pełnych rogach (fig.).

Łotoć, roślina z rodziny jaskrowatych, gatunek kaczyńca.

Łotok, kamień łupiący ś. w tafelki nakształt łupku mikrowego; koryto z desek, którym woda spływa na koła młyńskie; kanał wodny.

Łotr, niegodziwiec, hultaj, obłudnik, oszust; zbrodniarz, rabuś, zbój, złoczyńca (zdr. Łotrzyk).

Łotrostwo, łć., postępek właściwy łotrom, niegodziwość; oszustwo, podłość, występek, zbrodnia, łajdactwo, szelmostwo; życie rozbójnicze: zbiór, łotrzy.

Łotrować, Łotrzykować, łć., łotrostwu ś. oddawać, rozbijać, grabić; ł. a. ł. ś., rozpustne, nierządne życie prowadzić, łobuzować ś., popełniać zbrodnie.

Łotrowski, łć., przym. od Łotr; łajdacki, szelmowski, niegodziwy, zbójecki, hultajski.

Łotrzyca, łć. kobieta występna, prowadząca życie łotrowskie; oszustka, złodziejka; kobieta, prowadząca życie niemoralne, nierządnica, ladacznica.

Łotrzyk, łć., zdr. od Łotr; nędznik, łotr; hultaj, szalbierz; zbój, złodziej, rabuś, opryszek.

Łowca, Łowiec, Łowczy, myśliwiec, myśliwy, strzelec; ł. posagowy = młodzieniec, szukający żony tylko z posagiem.

Łowczy, Łowiecki, przym. od Łowca; myśliwski (pies ł.); rzecz., zarządzający łowami, godność wysokiego urzędnika w dawnej Polsce (ł. wielki koronny, ł. litew-