morski południowy, zwierzę z rodziny morsów, uchatka grzywiasta.
Lew, jednostka monetarna bułgarska = 1 frankowi; w lm. Lewat.
Lewa, fr., w grze karcianej: wziątka, bitka, bierka.
Lewada, gr., czyste miejsce, okolone wierzbami lub topolami, lasek leszczynowy.
Lewada, fr., w jeździe konnej podniesienie ś. konia przedniemi nogami do góry.
Lewanda, wł. — p. Lawenda.
Lewant, wł., Wschód, wschodnie kraje, zwłaszcza Azja Mniejsza.
Lewantyńczyk, Lewantyniec, wł., mieszkaniec Lewantu, zwykle Europejczyk, mieszkający na Wschodzie.
Lewantyński, Lewancki, wł., azjatycki, wschodni.
Lewar, łć., dźwignia, przyrząd do podnoszenia ciężarów (fig.); do przelewania płynów.
Lewarek, łć., narzędzie dentystyczne do wyrywania zębów; nabieracz, rurka z bańką do czerpania płynów z beczek; mały lewar (f.).
Lewatywa, łć., wstrzyknięcie płynu do kiszki odchodowej.
Lewek, zdr. od Lew; talar holenderski ze znakiem lwa, lew srebrny, talar lewkowy; zrobić komu l-a = wskazującym palcem spłaszczyć mu nos, a pozostałemi zbliżyć policzki i brodę do nosa.
Lewica, lewa ręka, lewa strona, lewy bok (siedzieć na l-y); posłowie sejmowi, zasiadający po lewej stronie krzesła prezydenta i stanowiący zwykle opozycję.
Lewirat, łć., prawo u Żydów, nakazujące bratu poślubić wdowę po bracie zmarłym bezpotomnie.
Lewita, łć., izraelita, potomek syna Jakóbowego Lewi i jego pokolenia, przeznaczonego do pełnienia niższych obrządków w synagogach, kapłan (forma ż. Lewitka); u katolików: kleryk.
Lewitacja, łć., u spirytystów: wzniesienie ś. jakiego przedmiotu w górę, bez udziału czynników fizycznych.
Lewitka, łć., kapłanka.
Lewitować, łć., podlegać lewitacji, unosić się do góry.
Lewjatan, hebr., bajeczna olbrzymia ryba, wspominana w Biblji; potwór piekielny.
Lewkonja, gr., roślina z rodziny krzyżowych (fig.)
Lewkowy (talar), ze znakiem lwa — p. Lewek.
Lewo, przysł. od Lewy; z lewej strony, po lewej stronie, w lewą stronę; z nim ani w l., ani w prawo = nie można trafić do ładu; l., bezprawie, przemoc, gwałt, niesprawiedliwość.
Lewretka, fr., charciczka z małej rasy chartów.
Lewuloza, łć., cukier owocowy, glikoza.
Lewy, będący po lewej stronie; spodni, wewnętrzny, od podszewki (l-a strona sukna, materji itp.); przen., dziecko z l-ej strony albo ręki a. z l-ego łoża = nieprawe; l. środek w parlamencie = skłaniający się czasami ku lewicy.
Leza, nm., w kartach, więcej niż połowa lew (w rumelpikiecie).
Lezginka, taniec narodowy Lezginów; muzyka do niego.
Lezja, łć., zniewaga, obraza; uszkodzenie ciała.
Leźć (lezie, lazł), iść wolno, iść noga za nogą (ledwo l-ę), wlec ś., czołgać ś., pełzać; włazić, wchodzić, piąć ś., wspinać ś. (l. na
