goniec; wazka ozdobna serweta haftowana, kładziona przez środek stołu, kredensu, fortepjanu i t. p.; w lm. l-fry, strzelby w pułkach lancknechtów; słudzy, należący do jakiego orszaku, obowiązani biec przed nim; latawiec, pędziwiatr, wietrznik (o mężczyźnie lub kobiecie).
Laufpas nm. dać = uwolnić, wypędzić ze służby.
Laufrować, nm., włóczyć ś, biegać po mieście.
Laun-tennis — p. Lawn-tennis.
Laur, łć., roślina wawrzyn; wieniec laurowy; w lm. l-y, tryumfy, powodzenie.
Laureat, łć., uwieńczony wieńcem laurowym: nagrodzony za pracę naukową, za utwór literacki, za dzieło sztuki lub za dzieło pożyteczne (forma ż. Laureatka).
Laurentyjska formacja ziemi = złożona z gnejsu pierwotnego.
Laurka, łć., arkusz papieru ozdobnego z ozdobną obwódką lub wymalowanemi kwiatami, na którym pisze ś. powinszowanie.
Laurowate, łć., rośliny wawrzynowate, rodzina roślin dwuliścieniowych.
Laurowiśnia, Laurośliwa, roślina z rodzaju różowatych.
Laurowy, łć., przym. od Laur: wawrzyn; wieniec l. = symbol tryumfu; liście l-e = bobkowe, woda l-a a. krople l-e = woda dystylowana z laurowiśni a. z gorzkich migdałów; l-e drzewo a. drzewo bobkowe, roślina z rodziny laurowatych, wawrzyn (fig.).
Lawa, wł., masa stopiona, wylewająca ś. z kraterów wulkanu przy wybuchach; sztuczny kamień czarny, z którego wyrabiają tańszą biżuterję.
Lawabo, Lawaterz, Lawatorjum, łć., umywalnia, miednica z upustem wody do mycia rąk w zakrystji przed Mszą.
Lawacja, łć., obmywanie, kąpiel.
Lawenda, wł., roślina z rodziny wargowych (fig.); suszone kwiaty lawendy.
Lawendowy, wł., przym. od Lawenda; zaprawiony lawendą; wódka l-a, spirytus l., olejek l.
Laweta, fr., podstawa pod armatę z przyrządem do kierowania (fig.).
Lawina, nm., śnieg ziarnisty, który na zboczach gór obrywa ś. i spada wielkiemi masami, rosnącemi podczas jego spadania; zsuwające ś. z lodników bryły lodowe.
Lawirować, hol., przy przeciwnym wietrze żeglować bokiem w zygzak dla niestracenia kierunku; przen., tak postępować w sprzecznych okolicznościach, aby ś. nie narazić żadnej stronie.
Lawn-tennis, ang. (laun-tennis), gra ogrodowa w piłki, które się podbija tak zwanemi rakietami.
Lawoar, fr., umywalnia.
Lawować, łć., rozprowadzać farbę wodną po rysunku, cieniować go.
Lazaret, wł., szpital wojskowy.
Lazaron, wł., żebrak, próżniak i włóczęga we Włoszech.
Lazaryści, zakon, założony przez św. Wincentego a Paulo, poświęcający ś. nauczaniu ludowemu i pielęgnowaniu chorych; misjonarze.
Lazerować, nm. — p. Laserować.
Lazulit, łć., minerał barwy niebieskiej lub zielonawej, spat błękitny.
Lazur, łć., nazwa kilku ciał chemicznych barwy błękitnej (np. l. miedziany); barwa błękitna, błękit; przen., niebo.
Lazurek, w bot., roślina z rodziny baldaszkowatych, okrzyn,
