mięso przyrządzone i przechowane tak, aby ś. nie psuły przez dłuższy przeciąg czasu; okulary kolorowe, ochraniające wzrok.
Konskrypcja, łć., coroczne powoływanie młodzieńców do odsłużenia powinności wojskowej, pobór do wojska, spis, branka; wykaz, spis.
Konskrypcjonista, łć., podlegający konskrypcji, popisowy, rekrut.
Konskrypcyjny, przym. od Konskrypcja; poborowy.
Konsola, fr., podstawa ozdobna do pomieszczenia na niej zegara, wazonu, popiersia i t. p. (fig.); ozdoba rzeźbiona, podtrzymująca gzymsy, kapitele okienne i t. p.; lekki stolik o dwuch nogach, przybity do ściany zwykle pod zwierciadłem, wązki stolik u lustra stojącego.
Konsolacja, łć., pocieszenie, pociecha; poczęstunek, stypa; mały datek pieniężny; dzieci, potomstwo.
Konsole, Konsolidy, fr., papiery procentowe państwowe, powstałe z połączenia kilku pożyczek państwowych terminowych, zamienionych na nieumarzalny papier procentowy.
Konsolidacja, łć., złączenie, zianie, ujednostajnienie, upewnienie, ubezpieczenie długu państwowego na pewnych stałych dochodach; wzmocnienie, stężenie.
Konsolidować, łć., mocno połączyć, zespolić, zjednoczyć, utrwalić; przekształcić dług państwowy dawny, zabezpieczając ten dług a. procenty od niego na innych dochodach państwa.
Konsolka, fr., zdr. od Konsola; w grze w preferansa: kara zapisywana przez dającego karty na grającym, gdy nie wziął zapowiedzianej liczby lew.
Konsolować, fr., pocieszać,
Konsoma, fr., buljon suchy w tabliczkach.
Konsomacja, fr., zużycie, spożycie, to, co gość zjadł w jadłodajni i za co płaci należność;! strata, brak skutkiem ubywania.
Konsonans, łć., w muzyce dwa lub więcej tonów, które tworzą i akord skończony, zwany doskonałym; harmonijna zgodność tonów; zgodność, doskonałość.
Konsonanta, łć., spółgłoska.
Konsonantyzm, łć., zbieg spółgłosek w wyrazie a. w sylabie.
Konsorcjum, łć., spółka, stowarzyszenie kilku przedsiębiorców dla przeprowadzenia jakiego interesu handlowego albo bankierskiego.
Konspekcja, łć., dozór.
Konspekt, łć., wykaz, spis, przegląd; wyciąg, streszczenie.
Konspiracja, łć., sprzysiężenie, spisek.
Konspirator, łć., spiskowiec.
Konspirować, łć., knuć spiski.
Konstabl, ang., policjant, milicjant; mający nadzór nad armatami na okręcie; puszkarz.
Konstatować, fr., stwierdzać, sprawdzać, zaznaczać, wykazać istnienie faktu.
Konstelacja, łć., grupa gwiazd stałych, tworzących pewną figurę i mających odpowiednią nazwę, gwiazdozbiór; mniemany układ gwiazd w chwili czyjego przyjścia na świat, mający być znakiem szczęśliwym a. nieszczęśliwym; przen., stan rzeczy, wynikający ze zbiegu wypadków, z różnych warunków, z ugrupowania ś. żywiołów przyjaznych i nieprzyjaznych.
Konsternacja, łć., przerażenie, osłupienie z przestrachu; przygnębiające, przykre zdumienie; zażenowanie ś., zakłopotanie.
Konstrukcja, łć., budowa, układ, ustrój, skład; utworzenie całości
