Klita, Klitka, Kletka, budowla nędznie sklecona; ciasne pomieszczenie, klatka; gaduła, papla.
Klituś-bajduś, żart., plecenie głupstw, bajdurzenie.
Klizopompa, gr., przyrząd do dawania sobie samemu lewatywy (fig.).
Klnąć — p. Kląć.
Kloaka, łć., ustęp, wygódka, wychodek; stek odchodowy u ptaków i płazów.
Kloc, nm., pień drzewa zrąbanego, bez gałęzi; część takiego pnia, oderznięta piłą, kłoda; przen., człowiek gruby, człowiek nieokrzesany (zdr. Klocek, Klocuszek).
Klocek, zdr. od Kloc; polano przywiązywane psom, a niekiedy i trzodzie na wsi, gdy jest szkodna a. złośliwa; drewienko a. inny przedmiot, przypinany ukradkiem z żartów w środę popielcową; pałeczka do nawijania nici, jedwabiu; wałeczek do robienia koronek, sznurków, plecionek.
Klomb, ang., różnej formy miejsce w ogrodzie lub na placu, obsiane trawą i obsadzone kwiatami a. krzakami; trawnik, kwietnik, gazon.
Klon, roślina z rodziny klonowatych (fig.).
Kloniczny, gr., drgawkowy, przerywany (kurcz).
Klonowate rośliny, rodzina roślin dwuliściennych.
Klops, nm., mięso wołowe siekane i smażone.
Klosz, fr., szklane nakrycie w kształcie półkuli (fig.); abażur szklany u lampy (fig.); rodzaj kroju spódnicy kobiecej (spódnica k-owa).
Klown, Klaun, ang., komik, błazen cyrkowy.
Kloza, łć., zamknięcie (szalonych), więzienie, areszt.
Klozet, ang., miejsce ustępowe; sprzęt z kubłem wewnątrz, służący do wypróżnień, z urządzeniem do zasypywania proszkiem lub spłókiwania wodą.
Klub, ang., towarzystwo zorganizowane dla zabawy, sportu itp.; lokal tegoż towarzystwa; stowarzyszenie polityczne najczęściej w sejmie, w parlamencie, koło.
Kluba, nm., klamra, ankra, mutra; przen., karby, ryzy, kres, granica; k. a. k-y = kleszcze; wziąć kogo w k-y, trzymać w k-ach = trzymać krótko, ostro, w karności.
Klubista, Klubowiec, ang., członek klubu.
Klubka, zdr. od Kluba; kółko a. uszko żelazne z gwintem do wkręcania; klamerka do zaczepiania haczyka w oknach, przy drzwiach.
Kluch, Klucha, ciasto niewypieczone, zakalcowate, gliniaste; k-y, kluski; dziecko tłuste.
Kluchowaty, kluskowaty, zakalcowaty; grubowaty.
Kluchta, Klufta, nm., szczelina, rozpadlina, wąwóz wśród skał.
Klucz, narzędzie do zamykania i otwierania zamków i kłódek (fig.); narzędzie do nakręcania (zegara), do odkręcania, przykręcania (mutry); przen., to, co ułatwia wstęp, droga (k. do raju, do szczęścia); to, co ułatwia zrozumienie, rozwiązanie trudności; wyjaśnienie cyfr, liter dla odczytania pisma sekretnego k. do książki z tłumaczeniami, do autora cudzoziemskiego, do zbioru zadań: gotowe tłumaczenia, rozwiązania zadań; majątek ziemski, złożony z pewnej liczby wsi, folwarków; w muz., znak, umieszczany na początku pięciu linji, wskazujący, jak je czytać należy (k. wjolinowy, altowy, tenorowy, basowy itd.); narzędzie do strojenia fortepjanu, harfy i t. p. (strojnik);
