Klej, materjał używany do klejenia, substancja lepka, lep do spajania, sklejania.
Klejkowaty, Klejowaty, Klajstrowaty, zawierający w sobie klej, kleik, lepki.
Klejnocik, nm., zdr. od Klejnot.
Klejnot, nm., kamień drogocenny, drogi kamień z wyrytym herbem szlacheckim; k-y = kosztowności, biżuterja; przen., coś drogocennego, ozdoba, chluba; osoba droga, kochana; k. szlachecki = herb; k-y koronne = insygnja monarsze, regalja.
Klejnotnik, nm., obrabiający drogie kamienie; szlachcic herbowy.
Klejonka, coś sklejonego, materjał bawełniany wkładany w środek kołnierzyków, mankietów dla nadania im sztywności; licha kompilacja, coś skleconego.
Klejowaty, Kleisty, lipki, klecący ś., ciągnący ś., niekruchy.
Klejowy, przym. od Klej; zaprawiony klejem, pomieszany z klejem.
Kle, kle! naśladowanie głosu bociana.
Klekot, odgłos uderzenia kilku przedmiotów o siebie, kołatka; głos wydawany przez bociana, klekotanie; dzwonek drewniany; coś rozklekotanego przez użycie, gruchot, rozstrojony instrument muzyczny, powóz zużyty, maszyna zepsuta, zegar zepsuty i t. p.; gaduła, papla.
Klekotać, kołatać, grzechotać, brząkać; klaskać, klapać (o bocianie); źle grać na instrumencie muzycznym. brzdąkać; przen., paplać, gadać bezustanku, trajkotać; k. komu nad głową = zanudzać go gadaniną; k. ś., bulgotać, wrzeć, kotłować ś.
Klekotka, grzechotka, kołatka, dzwonek drewniany; kobieta wielomówna, gaduła, trajkotka, papla.
Klekotliwy, klekoczący; świegotliwy, trajkotliwy, gadatliwy.
Kleks, nm., plama z atramentu na papierze; atrament z pióra, skapnięty na pisanie.
Klektać — p. Klekotać; k. pacierze = mówić je bezmyślnie, byle jak, klepać.
Klektanina, nudne ciągłe powtarzanie tego samego, gadanina, paplanina.
Klematys, łć., roślina Powojnik (fig.).
Klempa, Klępa, nm., krowa ociężała; kobyła, szkapa; pogrd., kobieta rozlazła, otyła, niechlujna, flądra; kobieta podejrzanych obyczajów, nierządnica; gatunek ryby.
Kleń, Kleniek, ryba brzuchopłetwa, karpiowata (fig.).
Kleń, Kleniec, deska bez fug z boku, służąca do pokrycia dachu.
Klep, przyrząd rybacki, złożony z łańcucha i zaczepionych na nim deseczek do zapędzania ryb w sieci.
Klepacz, Klepaczka, narzędzie do klepania lnu; gaduła.
Klepaczka, narzędzie do oczyszczania włókna, lnu i konopi; kijanka do prania bielizny.
Klepać, zlekka uderzać dłonią, kuć na płask, na zimno, ubijać; k. kosę = ostrzyć; k. beczkę = pobijać; k. monetę = bić monetę; przen., k. biedę, k. nędzę = żyć w ubóstwie; paplać, pleść, zrzędzić bezmyślnie co powtarzać.
Klepadło, to, czym ś. klepie, kloc do ubijania ziemi, ubijak; klekotka, kołatka, dzwon zepsuty, stary zegarek, stary fortepjan.
Klepak, wytarta moneta miedziana.
Klepalny, kowalny (k-ne żelazo).
Klepień, gatunek ryby podobnej do łososia.
