Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/541

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Kilo, gr., w wyrazach złożonych, oznaczających dziesiętne miary i wagi, znaczy 1000 (skr. Kilogram).

Kilodyna, łć., tysiąc dyn — p. Dyna.

Kilof, nm., rodzaj młota ze śpiczastym końcem do rozbijania murów i ziemi (fig.).

Kilogram, fr., 1000 gramów, waga = 2 funtom i 13 łutom polskim.

Kilogramometr, łć., jednostka, służąca do wyrażenia ilości pracy, zużytej na podniesienie jednego kilograma do wysokości jednego metra.

Kilolitr, fr., miara = 1000 litrom.

Kilometr, fr., miara powierzchni = 1000 metrom = 14/l5 wiorsty.

Kilowatt, jednostka pracy, dostarczanej przez prąd maszyny elektrycznej = 1000 wattom — p. Watt = siła 1 36 konia parowego; k.-godzina, praca, wykonywana przez 1000 wattów w ciągu godziny.

Kilsztok, nm., oziębiacz, część aparatu dystylacyjnego, w którym odbywa ś. ochładzanie i skrapianie ś. par płynu dystylowanego; w browarach: przyrząd do chłodzenia piwa, chłodnica.

Kiłap. Przepuklina, p. Przymiot.

Kiłowaty, dotknięty kiłą.

Kimel, nm., wódka kminkówka.

Kimografjon, gr., przyrząd, używany przez fizjologów do rysowania fal tętna i t. p.

Kimono, jap., suknia narodowa kobiet japońskich z szerokiemi rękawami (fig.).

Kimulec, nm., rodzaj hebla.

Kinal, fr., niżnik czyli walet czerwienny a. żołędny; gbur, prostak, ordynans.

Kinąć, rzucić, cisnąć, smyrgnąć; pchnąć, skinąć, dać znak, machnąć.

Kinderbal, nm., balik dla dzieci, zabawa dla dzieci.

Kinderbalsam, nm., płyn wzmacniający, żywiczny, używany w chorobach, kobiecych do picia; nacierania, naparzania.

Kindybał, nm., gatunek piwa prostego; sos bulionowy do potraw — p. Kinderbalsam.

Kindżał, tur., długi nóż obosieczny turecki, rodzaj dzaj sztyletu, puginał (fig.).

Kinematograf, gr., przyrząd optyczny do rzucania na ekran obrazów, przedstawiających sceny w ruchu, do czego służy mechanizm, szybko obracający taśmę, na której te obrazy są odpowiednio odfotografowane, bioskop.

Kinematyka, gr., część mechaniki, traktująca o kształcie dróg ruchu.

Kinetograf, gr., przyrząd, utrwalający widok ruchów.

Kinetyka, gr., część mechaniki, traktująca o powstaniu ruchu.

Kinkalerja, fr., drobne przedmioty żelazne, jak: haczyk, skówki, zawiaski, szczypczyki i t. p.

Kinkiet, fr., lampa osadzona na kroksztynie, przytwierdzonym do ściany (fig.); lampa ze ścianą blaszaną w celu lepszego odbijania światła.

Kipa, nm., kosz pleciony, miara bawełny.

Kiper, nm., piwniczy, zajmujący się przygotowaniem wina do handlu.

Kipiątek, wrzątek, ukrop; przen., wrzenie umysłów.

Kipieć, wrzeć, gotować ś., burzyć ś., przelewać ś. podczas burzenia ś.; przen., wrzeć gniewem,