Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/458

 Inamorować się, łć., zakochać się, rozmiłować się.

 Inanicja, łć., osłabienie z braku pożywienia.

 Inartykulacja, łć., zapisanie w archiwach państwa.

 Inartykulować, łć., zapisać w archiwach państwa (np. umowę zawartą z innym państwem).

 Inauguracja, łć., uroczyste rozpoczęcie, otwarcie, poświęcenie, uroczyste wprowadzenie na urząd; instalacja.

 Inauguracyjny, przym. od Inauguracja; mowa i-a = uroczyste zagajenie; rozprawa i-a = rozprawa napisana dla otrzymania stopnia akademickiego.

 Inaugurować, łć., uroczyście rozpoczynać, otwierać; i. nową erę = rozpoczynać nowy okres.

 Inąd, skąd i. = z innego miejsca; pod innym względem.

 Inblanko, wł., blankiet wekslowy nie wypełniony, tylko z podpisem.

 Incepta, łć., w muz., nadawanie tonu.

 Incest, łć., kazirodztwo.

 Inchoacja, łć., rozpoczęcie sprawy,. zagajenie.

 Incydencja, łć., podanie do sądu, przypadanie spraw w sądzie.

 Incydens, Incydent, łć., wypadek, zajście; uboczna okoliczność.

 Incydentalny, łć., uboczny, dodatkowy do głównej sprawy; i-a skarga = w której strona pozwana wytacza pozywającej nawzajem sprawę; zarzut sfałszowania, ujawnionego wśród procesu; i-a decyzja = wyrok sądowy, rozstrzygający sprawę uboczną, związaną ze sprawą główną, jeszcze nie rozstrzygniętą.

 Incytować, łć., pobudzać, drażnić.

 Incyzja, łć., chirurgiczne nacięcie ciała, wycięcie.

 Ind, łć., pierwiastek metaliczny z gromady glinowców.

 Indagacja, łć., badanie oskarżonego, śledztwo.

 Indagator, łć., badający, sędzia śledczy.

 Indagować, łć., badać oskarżonego, śledzić; i. co = rozstrząsać; poszukiwać.

 Indeks, łć., wskazówka na zegarze; palec wskazujący (drugi); spis książek; wykaz książek, przez Kościół zakazanych; spis rzeczy, skorowidz, treść, rejestr.

 Indemnizacja, łć., wynagrodzenie strat i szkód, odszkodowanie, spłata, powetowanie.

 Independencja, łć., niezależność, niepodległość.

 Independentyzm, łć., zasada niezależności, samodzielności.

 Inderak, nm., spódnica.

 Indermach, nm., tylna część domu.

 Indeterminizm, łć., system filozoficzny, oparty na istnieniu wolnej woli, niezależnej od konieczności, niepodległej prawom działania; teorja wolnej woli.

 Indolencja, łć., zobojętniałość, nieczułość, przytępienie, ospałość.

 Indolog, łć., uczony badacz Indji.

 Indor, indyk samiec, duży indyk; przen., człowiek gwałtowny.

 Indos, Indosament, wł., cesja, odstąpienie wekslu na rzecz drugiego, zaznaczone na odwrotnej stronie, żyro.

 Indosant, wł., odstępujący weksel, żyrant.

 Indosarjusz, Indosat, wł., ten, na którego rzecz odstąpiono weksel.

 Indosować, wł., odstępować weksel komu drugiemu, wyrażając to stosownym napisem na drugiej stronie.

 Inducja, łć., zawieszenie broni, rozejm.