Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/439

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Hjetometr, Hjetoskop, gr., narzędzie do mierzenia opadów atmosferycznych.

Hjob, nędzarz, biedak, żebrak (od imienia postaci biblijnej).

Hjobowa wieść, okropna, przerażająca, żałobna wiadomość.

Hladzić, słow., spoglądać, upatrywać.

Hlak, ukr., butla gliniana, fajansowa lub porcelanowa, kamionka; dzbanuszek z rączką na wodę.

Hładysz, Hładysza, Hładyszka, ukr., garnek gliniany w kształcie dzbana bez ucha, do zbierania mleka, dzieżka.

Hłuzdy (-ów), ukr., mózg; pojęcie, objęcie rzeczy, rozum, ma h. = niegłupi; zebrać h. = zorjentować ś.

Hm! wykrz., oznaczający niedowierzanie, powątpiewanie, przypuszczenie, możność, namysł.

Ho! a. Ho! ho! wykrz., oznaczający zdziwienie.

Hoc, hoc! wykrz., oznaczający skakanie — p. Hyc.

Hodogietyczny, przym., odnoszący się do nauki nauczania.

Hodogietyka, gr., wskazówki, przewodnik do studjów nad daną umiejętnością w wyższych zakładach naukowych.

Hodometr, fr., narzędzie do mierzenia liczby zrobionych kroków a. ilości drogi; drogomiar.

Hodować, karmić, wychowywać; piastować, utrzymywać, żywić, chować, pielęgnować (dzieci, zwierzęta, rośliny); h. ś. chować się, rosnąć, wychowywać się.

Hodowca (forma ż. Hodowczyni), ten, co hoduje, wychowywa.

Hodowla, hodowanie, chów; h. zwierząt, ryb, roślin, bakterji; pielęgnowanie, karmienie, utrzymywanie.

Hodyniec, odyniec.

Hodzia, Hodża, Chodża, tur., nauczyciel duchowny u muzułmanów.

Hofmana kroplep. Anodyny.

Hofmistrzyni, nm., przełożona nad domami dworskiemi.

Hofrat, nm., radca dworu, radca nadworny (w Austrji i w Niemczech).

Ho! ho! wykrz., oznaczający zadziwienie, przecząc zarazem temu, co go wywołało.

Hoja, ozdobna roślina z rodziny trojeściowatych.

Hojda! rzecz., dryblas, gidja; wykrzyknik = hej! hopsasa! h. = okrzyk przy bujaniu dzieci.

Hojdać, prow., huśtać, kołysać; h. ś. huśtać ś., bujać ś., kołysać się.

Hojdałka, Hojdawka, huśtawka.

Hojnie, Hojno, przysł. od Hojny; bogato, obficie.

Hojnorosłka a. Hojnorostka, roślina Rutewnik.

Hojność, szczodrość, obfitość.

Hojny, szczodry, szczodrobliwy, suty; przen., obfity, liczny.

Hojże ino! wesoły okrzyk, zachęta.

Hokus pokus, nm., zręczna przemiana, sztuki kuglarskie; kuglarstwo, mamidło (pokazywać h.-p.).

Hola! wykrz., wyrażający: wołanie, wezwanie (h.! jest tam kto?); wzywanie do zamilczenia czegoś, wstrzymywanie (h.! mój panie, tego nadto); radość, ukontentowanie: zastanowienie, zadziwienie.

Holajza, nm., dłóto stolarskie półokrągłe do wyżłabianie w desce dziur okrągłych (fig.).

Holcsznyt, nm., rycina rznięta na drzewie, drzeworyt.

Holcśruba, Holcszruba, nm., śruba, w drzewo wkręcana, do przymocowywania przedmiotu metalowego do drzewa.

Holec, Holak, ukr., suche gałęzie na sosnach, chróst.

Holender, osadnik z Holandji, potem: wogóle osadnik obcego, zwłaszcza germańskiego pochodze-