Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/415

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Guziec, afrykański gatunek świ ni z potężnemi kłami zagiętemi do góry i śpiczastemi naroślami na pysku (fig.).

Guzik, mały guz, zapinka przy sukni do zapinania; mały guz na ciele; część jakiegoś przyrządu, służąca do naciskania (np. przy dzwonku elektrycznym).

Guzikarnia, fabryka, gdzie robią guziki.

Guzikarstwo, rzemiosło guzikarskie, wyrabianie guzików.

Guzikarz, ten, co wyrabia guziki.

Guzikowiec, Drzewo guzikowe, roślina z rodziny marzanowatych.

Guzman, błazen, kuglarz.

Guzowacieć, Guzowacić ś., dostawać guzów.

Guzowatość, nabrzmiałość, zgrubiałość.

Guzowaty, pełen guzów.

Gwajak, Gwajakowiec, hiszp., drzewo zachodnio-indyjskie z rodziny parolistowatych, dostarczające żywicy, używanej w lecznictwie (gwajakol) (fig.).

Gwałciciel, ten co wyrządza gwałt, co go popełnia, gwałcący, przestępca.

Gwałcić, nm., gwałt zadawać komu, dopuszczać ś. gwałtu nad kim (g. kobietę); przymuszać; łamać, naruszać (święto, przysięgę, układy, prawidła języka).

Gwałt, nm., przemoc, przymus, użycie siły, znaglenie (użyć g-u); silne natarcie, siła, moc; hałas, krzyk, zamieszanie (narobić g-u); g. czynić, zadawać komu = gwałcić; użyć g-u = przymuszać; g-tem = siłą, przemocą, koniecznie; natarczywie; na g. = na trwogę np. dzwonić, wołać gwałtu! = o pomoc; na g. co robić = robić bardzo śpiesznie, na łeb na szyję.

Gwałtować, hałasować, krzyczeć, gwałtem domagać ś. czego, naglić.

Gwałtownie, przysł. szybko, nagle i z trzaskiem; silnie; porywczo; z impetem; przemocą; bardzo, niezmiernie, strasznie, ogromnie.

Gwałtownik, człowiek gwałtowny, niepohamowany, porywczy, raptus, wyprawiający gwałty, krzyki.

Gwałtowność, skłonność do gwałtu; porywczość, nagłość; siła gwałtowna: g. wichru, burzy.

Gwałtowny, gwałtownie działający a. postępujący, niepohamowany, porywczy, popędliwy, namiętny; bardzo silny, natarczywy, deszcz g. = rzęsisty; gwałtownie zadany; bardzo pilny, naglący (potrzeba), niecierpiący zwłoki; potężny; wielki, znaczny; śmierć g-a = nienaturalna, nagła, zadana czyją ręką.

Gwar, zgiełk wielu głosów razem; rozmowa, szczególnie głośna, hałaśliwa; g. uliczny = hałas, turkot; g. ptasząt = szczebiot; gwarzenie; pogłoska, wieść.

Gwara, mowa, język, żargon; narzecze ludowe; człowiek wielomówny, gaduła.

Gwarancja, łć., poręczenie, zabezpieczenie, rękojmia, poręczycielstwo.

Gwarancyjny, łć., oparty na gwarancji a. dający gwarancję.

Gwarant (forma ż. Gwarantka), łć., poręczyciel (-ka).

Gwarantować, łć., poręczać, zabezpieczać.

Gwardja, wł., straż przyboczna monarchów; pułki wyborowe wojska; rodzaj wojska nie zawodowego (g. narodowa), wojsko obywatelskie; orszak, poczet, świta.

Gwardjan, łć., przełożony klasztoru.