Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/381

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nieorjentujący się; nie mający wartości, bezużyteczny, dziwny, niedorzeczny (g-e usposobienie, po g-emu = głupio; niedorzeczny, bezsensowny; niepożądany, groźny (g. interes, g-a sprawa).

Głupiec, człowiek głupi, półgłówek, dureń, kiep, idjota.

Głupieć, stawać ś. głupim, tracić głowę, tracić rozum, rozsądek; nie orjentować się.

Głupio, przys. od Głupi; niemądrze, nierozsądnie; niedogodnie, niebezpiecznie; niewłaściwie, niebacznie; dziwnie, niedobrze, nieprzyjemnie; z g-a = po głupiemu; z g-a frant=udając głupiego.

Głupiuchny, Głupiusieńki, Głupiuteńki, Głupiutki, zdr. od Głupi; zupełnie głupi.

Głupkowatyp. Głupowaty.

Głupota, brak rozumu, nierozsądek; niedołęstwo umysłu, niedorzeczność, zaślepienie

Głupowaty, Głupawy, nieco głupi, nierozgarnięty.

Głupstwo, niemądrość, nierozum, brak rozsądku; postępek głupi a. nierozsądny; mowa głupia, niedorzeczność, niewłaściwość, bagatela, fraszka, błahostka.

Głuptak, gap, ptak płetwonogi, zamieszkujący morza północne (fig.); człowiek niedołężny umysłowo.

Głuptas, Głuptasek, Głuptasiński, niemyślący, głuptas, głupawy, półgłówek, mały dzieciak.

Głusza, głuchość, cisza; miejsce odludne, zapadły kąt, pustkowie, pustynia, ustronie.

Głuszec, duży krajowy ptak kurowaty czarny, z granatowym połyskiem (f.).

Głuszyć, nied., pozbawiać kogo słuchu, ogłuszać; zagłuszać, tłumić wzrost, niweczyć wpływ.

Głuszyn, roślina z rodziny owełkowatych.

Gmach, nm., wielki, ogromny, wspaniały, okazały budynek; pokój, gabinet; przen., wogóle coś wielkiego, ogromnego, ogromna ilość; przen., g. pływający = okręt; wielka ilość, wielkie dzieło; dużo, wiele, ogrom.

Gmaszek, zdr. od Gmach; mała budowla, budynek; pokoik, gabinecik.

Gmatwać, plątać, wikłać, mieszać, mącić, kręcić; zadzierzgiwać, targać (np. nici); przen., g. interes, g. rozumowanie = wprowadzić nieład, zamęt, zamieszanie; g. ś., mieszać ś, plątać ś., wikłać się.

Gmatwanina, plątanina, mieszanina; powikłanie, zamieszanie, zamęt, chaos, zagmatwanie.

Gmatwek, w bot., roślina z gromady grzybów — p. Siatkowiec.

Gmeracz, Gmerała, Gmeralski, ten, co gmera, szperacz; ten co się gmerze, guzdrała, maruda, żmuda, mantyk, nudziarz, ciemięga, niedojda, ciura.

Gmerać albo Gmyrać, grzebać, grzebać się, szperać w czem; przebierać, dłubać, ryć; wtrącać się, wdzierać się; g. ś., guzdrać ś., opóźniać, marudzić, ociągać ś.

Gmeranina, długa, powolna, nudna robota; żmudne szukanie.

Gmin, nm., lud; niższy stan; pospólstwo, kupa, tłum, gromada; tłuszcza, motłoch; społeczeństwo pod jednym prawem żyjące; ludność uboga, nieoświecona.

Gmina, nm., gromada wiejska; część powiatu, zarządzana przez wójta; mieszkańcy wiejscy podlegli wójtowi, zjednoczenie, stowarzyszenie, stowarzyszenie religijne, związek; społeczeństwo, społeczność; urząd gminny.