Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/376

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Glosator, łć., objaśniacz wyrazów.

Glosografja, gr., nauka o glosach.

Glosolalja, gr., mówienie w stanie hypnotycznym językami sobie nieznanemi.

Glosologja, Glotologja, gr., nauka o języku, językoznawstwo.

Glot, Glut, nm., siekany ołów do nabijania strzelby, siekaniec.

Glozna, kość łokciowa, goleniowa, kostka u nogi.

Glucyn, gr., — p. Beryl.

Glukać, przelewać się z odgłosem, bulgotać, chlupać; w brzuchu g-a = burczy.

Glukoza, gr., cukier gronowy (owocowy).

Glukozydp. Glikozyd.

Glut, łć., sopel u nosa, smark, gil; żart., świeczka u nosa.

Gluten, łć., klej roślinny.

Gluza, gr., uszczerbek, szkoda; ujma, uchybienie; brak; zarzut, nagana.

Gluzować, łć., wyskrobywać, wymazywać błędy z pisma, wywabiać plamy; gładzić, niszczyć, tępić.

Gładki, równy, nie chropawy; bez zmarszczek, nie szorstki, nie ostry, nie kosmaty, nie zadzierzysty; miły, łagodny, grzeczny (g-ie obejście = uprzejme); bez odmian, bez deseniów (tkanina, obicie); suknia g-a = bez fałdów; mięso g-ie = nie przy kości; dobrze wyrobiony; potoczysty, płynny, swobodny (styl); piękny, śliczny, urodziwy.

Gładko, st. w. Gładziej, przysł. od Gładki; równo, udatnie, pięknie; zręcznie, grzecznie, uprzejmie, po przyjacielsku, bez sporu; cichaczem, niepostrzeżenie; bez ambarasu, bez kłopotu; zręcznie, zgrabnie, dyplomatycznie (wywinąć się g-o).

Gładkolicy, o gładkich licach, przystojny, ładny.

Gładkość, niechropowatość, równość; polor, ogłada; piękność, uroda.

Gładysz, wymuskany, elegant, laluś, gładki, piękny; narzędzie w kształcie pilnika do gładzenia i polerowania wyrobów metalowych.

Gładysz albo Przebiśnieg, Śniegułka, fałszywie zwany pierwiosnkiem, roślina zielna o pojedynczym kwiecie 6 działkowym, barwy białej, kwitnąca zaraz po zniknięciu śniegów (f.).

Gładyszek, zdr. od Gładysz, bot., roślina z rodz. amarylkowatych, fijołek biały, śnieżyca, białawiec (fig.).

Gładyszka, narzędzie do gładzenia, do równania, do składania arkuszy (kostka, nożyk); kobieta ładna, kochanka; garnek do mleka, dzieżka.

Gładzić, gładkim robić, równać, zagładzać chropowatość; polerować, szlifować, wygładzać, prostować; głaskać, muskać, pochlebiać, ujmować, jednać; zacierać złe, zgładzać; ogładzać, wykończać; nadawać harmonijność, potoczystość (styl); znosić, tępić, niszczyć, usuwać, wykorzeniać, zacierać (grzechy świata); wywabiać, czyścić, zacierać (plamy); g. ś., stroić ś.; g. włosy = przygładzać, czesać; g. brodę.

Gładzidło, narzędzie do gładzenia, gładyszka, hebel, strug.

Gładzizna, Gładź (-i), miejsce nagie, równe, przestrzeń gładka, równina, płaszczyzna.

Gładziutki, Gładziuchny, Gładziuteńki, Gładziusieńki, bardzo gładki, zupełnie gładki.

Gładzony, polerowany, szlifowany, satynowany, glansowany.