Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/371

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Gierszownik, nm., roślina z rodziny baldaszkowatych.

Gierunek, nm., połączenie pod kątem prostym dwóch kawałków drzewa, ściętych ukośnie.

Gieruzja, gr., senat w starożytnej Sparcie; w Grecji nowożytnej rada państwa.

Gierydon (zdr. Gierydonik), fr., stolik okrągły o jednej nodze (f.); stoliczek kątowy; podnóże na lichtarz; podstawa do cukierków.

Gierylas, hiszp., wolny strzelec, powstaniec hiszpański.

Gierylasówka, partyzantka na sposób powstańców hiszpańskich.

Gieryłaszp. Gierłasz.

Giest, łć., ruch ręką, podniesienie ciała, towarzyszące mowie lub ją zastępujące; skinienie.

Giestykulacja, łć., Giestykulowanie, wykonywanie, używanie giestów w rozmowie.

Giestykulować, łć. robić giesty, używać giestów; giestami pomagać sobie w rozmowie.

Gieszefciarstwo, nm., oddanie ś. interesom pieniężnym, giełdowym; usilne ubieganie ś. za interesami zyskownemi; szachrajstwo, prowadzenie gieszeftów.

Gieszefciarz, nm., trudniący ś. gieszefciarstwem, przebiegły spekulant, faktor; szachraj; oddany robieniu interesów pieniężnych.

Gieszeft, nm., interes nieuczciwy, spekulacja, szacherka, afera; interes brudny, nieczysty.

Gieszeftman, Gieszefciarz, nm., trudniący ś. gieszeftami, aferzysta, spekulant.

Giesztel, nm., pręty parasola z całem urządzeniem; ramka z rączką do obsadzenia laubzegi.

Gietry, fr., rodzaj kamaszy zimowych z grubego sukna (fig.).

Giewer, Giwer, nm., karabin; kołpak żołnierski.

Giez (gza) (zdr. Gzik), owad dwuskrzydły, składający jajka na rozmaitych zwierzętach ssących (g. owczy, koński, bydlęcy (fig.); g. (gzu), gżenie ś. bydła, wskutek ukłócia gza przy składaniu w jego skórę jajek; przen., żądza płciowa, szaleństwo, manja, bzik.

Giezel, w rzem., towarzysz, czeladnik, subjekt handlowy.

Giezelsztyk, nm. wyrób popisowy terminatora przy wyzwolinach na czeladnika.

Giezłeczko, Giezłko, koszulka, sukienka dziecinna płócienna.

Giezło (zdr. Giezłko, Giezłeczko), p. Gzło.

Giętarnia, oddział fabryki mebli giętych, gdzie wyginają drzewo.

Giętki, dający ś. giąć, gibki, sprężysty; dający ś. urabiać; podatny, poddający się wpływom, wrażliwy.

Giętkość, przymiot tego co się łatwo giąć daje; sprężystość.

Gifes, Giefes, nm., miejsce, gdzie się zaczyna rękojeść szpady; jelca.

Gig, ang. czółno, łódka mała, bąk; powozik dwukołowy, jednokonny.

Giga, fr., staroświecki taniec francuski i muzyka do niego.

Gigant, gr., olbrzym.

Gigantyczny, przym. od Gigant, olbrzymi, imponujący ogromem.

Gigierl, nm., przesadny elegant, modniś.

Gil, krajowy ptak wróblowaty, z rodziny łuszczaków, na przodzie czerwono upierzony (f.); przen., g. (na nosie) = czerwoność końca nosa; smarkacz, młokos.