Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/367

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Gibotać ś., zginać ś., pochylać się, chwiać się.

Gibus, fr., kapelusz cylinder, szapoklak.

Gichciarz, nm., robotnik, sypiący materjał w piec hutniczy; szychciarz, sychtarz.

Gichtp. Podagra, Gościec.

Gichta, nm., warstwa materjału, przeznaczonego do topienia w piecu hutniczym, szychta.

Giczał, Giczoł, Giczal, u zwierząt część dolna goleni ze stawem; przen., noga ludzka, goleń, piszczel.

Gidja, rub., człowiek wysoki, niezgrabny, człowiek wielki a cienki.

Gidy, fr., straż przyboczna konna w wojsku francuskiem i polskiem za Księstwa Warszawskiego w r. 1830 (fig.).

Gieantropologja, gr., nauka o rozmieszczeniu ludzi na świecie.

Giefrejter, nm., kapral, starszy żołnierz, podoficer, zaprowadzający wartę, uczący rekrutów.

Giehenna, hebr., piekło.

Giejsza, jap., tancerka japońska; posługująca w kawiarni japoń.

Giek, Giekko, jaszczurka południowoazjatycka z rodziny mierzienic z fałdami skóry po bokach.

Giełda, nm., miejsce zebrań kupców i bankierów, w celu ustanowienia kursu papierów publicznych, dopełnienia tranzakcji na towary; bursa kupiecka, stowarzyszenie, zgromadzenie kupieckie; g. pieniężna (dla obrotów pieniężnych); g. zbożowa, cukrowa; g. obliczeń = biuro, gdzie instytucje kredytowe i bankierzy wyrównywują wzajemne rachunki; grać na g-zie = spekulować na kursie papierów publicznych; g. żydowska = zebranie hałaśliwe; przen., zbiorowisko, motłoch.

Giełdziarstwo, nm., spekulacje giełdowe (pokątne g.).

Giełdziarz, nm., grający na giełdzie.

Giemajn, Giemejner, nm., żołnierz prosty, szeregowiec.

Giemma, łć., drogi kamień wklęsło lub wypukło rzeźbiony (kamea) (fig.).

Giemza, nm., kozica.

Giemzać, Giemzić, swędzić, świerzbić, łaskotać; jeść powoli; przen., korcić, niepokoić.

Giencjana, łć., Goryczka, roślina z rodziny goryczkowatych (fig.); substancja gorzka, dobywana z korzeni goryczki.

Gienealog, Gienealogista, gr., biegły w rodowodach, rodopis, znawca, badacz gienealogji.

Gienealogiczny, gr., rodowodowy; tablica g-a, drzewo g-e = wykaz rodowodu.

Gienealogizować, trudnić ś. dochodzeniem gienealogji; rysować drzewa g-e; mówić o gienealogji.

Gienealogja, gr., rodowód, ród, rozgałęzienie rodu, dynastji.

Gieneracja, łć., ród, pokolenie, potomstwo; średni wiek człowieka (lat 30).

Gieneralicja, Gieneralność, Gieneralitet, łć., ogół najwyższych oficerów; rząd naczelny; najwyżsi naczelnicy, zwierzchność.

Gieneralissimus, łć., najwyższy wódz.

Gieneralista, łć., chrześcijanin, nie chcący należeć do żadnego obrządku a. sekty chrześcijańskiej.

Gieneralizować, łć., uogólniać, rozciągać na ogół.

Gieneralja, łć., szczegóły, do-