Gdzieindziej, przys., nie tu, w innem miejscu.
Gdziekolwiek, Gdziebądź, przys., w jakimbądź miejscu, byle gdzie, kędykolwiek; dokądkolwiek, skądbądź.
Gdzieniegdzie, przys., tu i tam, tam i ówdzie, tam i sam, miejscami.
Gdzieś, Gdzieści, Gdzieśtam, przys., w jakiemś miejscu, w niepewnem a. niewiadomem miejscu, dokądściś, gdzie chcesz, skądciś, mam cię g., w pewnym miejscu (w tyłku); pocałuj mnie g. (w tyłek).
Gdzież, przys., wyraż. pyt.: w jakiem miejscu? dokądże? gdzieżby? cóż znowu? skądże? jakże? jakim sposobem? zadziwienie: gdzież tam? gdzie tam?
Ge — p. także Gie...
Geisslera rurki, rurki szklane różnych kształtów, wypełnione gazami silnie rozrzedzonemi i posiadające na końcach 2 wtopione druty platynowe, przy przepuszczaniu silnego prądu elektrycznego jaśniejącego pięknym światłem (fig.).
Gejzer, islan. źródło gorące, wybuchające perjodycznie (fig.).
Gekko — p. Giek.
Gentleman — p. Dżentelmen.
Getto — p. Ghetto.
Gęba, otwór między wargami do przyjmowania pokarmów, jama ustna, usta; cóż tak g-ę otwierasz, rozdziawiasz, czego tak patrzysz gapiowato, czego ś. gapisz, cóż ś. tak dziwisz?; zatkać g-ę, zaspokoić tymczasowo, dać odczepnego; rozpuścić g-ę, krzyczeć, wymyślać, kłócić ś.; stulić g-ę, uspokoić ś., zamilknąć; zamknąć g-ę, zmusić do milczenia; dać (uderzyć) kogo w g-ę, w policzek, w twarz; całą g-ą, w całym znaczeniu tego wyrazu (pan całą g-ą = wielki pan); wycierać sobie kim g-ę, obgadywać, oczerniać; sznurować g-ę, nie chcieć odpowiedzieć, udawać poważnego, dyskretnego; na g-ę, ustnie.
Gębacz, Gębal (forma ż. Gębaczka), człowiek mający wielką gębę, gębaty; wielkie wargi, odmigęba; wielomówny, wyszczekany, krzykacz, garłacz, człowiek gębaty.
Gębaty, Gębiasty, Gębiaty, wielkiej gęby, pucołowaty; krzykliwy, gadatliwy, kłótliwy, pyskaty, hardy.
Gębka, Gębeczka, usteczka; gatunek grzyba bedłki.
Gębować, hardo odpowiadać, rozprawiać głośno, dowodzić, ujadać, pyskować; g. na kogo, wymyślać, wygadywać, czernić.
Gębula, Gębunia, Gębusia, mała gęba, usteczka, gąbka; iron.: wyprawiły język.
Gędzenie, brząkanie, rzępolenie; próżne gadanie, nudzenie.
Gędziec, grajek, muzyk, muzykant; przen., poeta, śpiewak, pieśniarz.
Gędźba, gędzenie, muzyka; instrument muzyczny.
Gędźbiarz, pieśniarz, grajek.
Gęg, Gęgot, krzyk gęsi, gęganie.
Gęgać, Gęgotać (o gęsiach), wydawać głos; przen., odezwać się przez nos, niewyraźnie bąknąć pod nosem; zrzędzić, dziamdziać, mantyczyć, dziwaczyć, klektać.
Gęgała, Gęgot, niewyraźnie przez nos mówiący a. czytający.
Gęgnąć — p. Gęgać.
Gęgot (-u) p. Gęg; krzyk gęsi; mówiący przez nos.
Gęgotać — p. Gęgać.
Gęsi, przym. od Gęś; g-a skórka, chropowatość skóry wskutek
