Gąsiorek, Gęsiorek, mały gąsior, flaszka, butla; zagięcie w kielni mularskiej w kształcie gęsiej szyjki; gatunek dzierzby, cierniokręt (fig.).
Gąska, Gąsiątko, zdr. od Gęś, mała a. młoda gęś; przen., dziewczyna naiwna, głupowata.
Gąska, krajowy grzyb jadalny z rodz. opieńki (fig.); roślina pieprznik (ob.); w hut.: forma na odlewy; rodzaj gry a. zabawy.
Gąszcz (-u), rzecz gęsta; fusy, ustałość, mgły, breja; zarośla gęste, krzaki gęsto rosnące, gęstwina; miazga żołądkowa, pokarmowa (chymu).
Gąścioł, Gorgonia, koral rogowy, mający kształt młodego krzaczastego wachlarza barwy czarnej, często trzymany dla ozdoby w konsolach.
Gąść — p. Gędzić.
Gązewka — p. Gązwy.
Gązewnik, krzew z rodziny gązewnikowatych, pasorzytujący na drzewach.
Gązewnikowate, rodzina roślin dwuliścieniowych, pasorzytujących na drzewach.
Gązwy, blp., Gązewka, rzemień, którym się obie części cepa (bijak z dzierżakiem) związuje.
Gbur, nm., grubijanin, człowiek nieokrzesany, prostak, impertynent; cham, ordynus; gospodarz, rolnik (u Kaszubów); chłop, wieśniak.
Gburowacieć, stawać się gburowatym, nieokrzesanym, ordynarnieć.
Gburowaty, nie umiejący grzecznie mówić lub zachować się, zachowujący się jak gbur, grubijański, prostacki, chamski, ordynarny.
Gburski, przym. od Gbur.
Gburstwo, zbior., gbury, chłopi; gburowatość, prostactwo.
Gburzysko, pogard., gbur.
Gdaczeć — p. Gdakać.
Gdak, gdakanie, kwokanie (o kurach); gaduła, papla, marudziarz, zrzęda.
Gdakać, Gdaczeć, kwokać (o kurze po zniesieniu jaja); przen., paplać, trajkotać, zrzędzić, gderać; nadymać ś., puczyć ś., chwalić ś.; zegar g-cze = cyka.
Gdanka, Gdańszczanka, wódka gdańska, goldwasser.
Gderacz, Gdera, a. Gdyracz, Gdyra, zrzęda, maruda, nudziarz, mantyka, dziwak, tetryk.
Gderaczka, forma ż. od Gderak.
Gderać a. Gdyrać, zrzędzić, nudzić, marudzie, mantyczyć, gadać ciągle nad uszami; napominać aż do uprzykrzenia.
Gderliwy, Gdyrliwy, skłonny do gderania, zrzędny, nudny, ciągle mający coś do zarzucenia.
Gdula, rodzaj gruszki — p. Gduła.
Gduła, cyklamen, fijołek alpejski, roślina z rodz. pierwiosnkowatych (fig.).
Gdy, spójn., kiedy, wtenczas, skoro, jak, ponieważ; jeżeli, jeśli.
Gdyby, spójn., jeżeliby, jeśliby; oby, żeby, bogdajby; jakby, jak, jako.
Gdyr. — p. Gder.
Gdyż, spójn., ponieważ, bo, bowiem, albowiem.
Gdzie, przysł., oznacza: miejsce: kędy, np. tam, g. ta góra, w tem miejscu, w którem; pytanie: na którem miejscu? np. g. jest moja laska? błęd. zam. dokąd? g. idziesz? g. zaś! g. tam! skąd? jakim sposobem? co znowu?
Gdziebądź? — p. Gdziekolwiek.
Gdzieby, w którym miejscu, czyżby.
